ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
24 - 03 - 1437 کۆچی
04 - 01 - 2016 زایینی
07:25 به‌یانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://albushra-islamia.org./showthread.php?p=213492
ــــــــــــــــــــــ
له‌راستیدا الله ئیمام مه‌هدی ڕه‌وانه‌كردووه تا ڕاستی ناوه هه‌ره گه‌وره‌كه‌ی فێری خه‌ڵكی بكات تا قه‌درو رێزی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان بگرن به‌ڕاست و دروستی جا بیناسن بەڕاست و دروستی به‌و شێوه‌یه‌ی شایه‌نیه‌تی ..
بەناوی اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاو لەسەر سەرجەم نێردراوو پێغەمبەرەکان لە یەکەمیانەوە تا دواهەمینیان محمد پێغەمبەری اللە و هەموو باوەڕداران لەهەموو کات و زەمان و شوێنێک تا ئەو ڕۆژەی اللە لێپرسینەوە لەگەڵ بەندەکانیدا دەکات لەسەر ئایینەکەیان، جیاوازی ناکەین لەنێوان هیچ یەکێک لەپێغەمبەرەکان و دروودو سڵاو لەسەر هەموویان دەدەین، جا لەدوای ئەمە..
الله ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی:
{أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (17) إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18)} صدق الله العظيم [الحديد].
وه ئه‌ی گه‌لی موسڵمانان، سوێند به‌و الله یەی کە هیچ پەرستراوێکی تر نی یه جگه له ئه‌و نەبێت به‌ڕاستی الله لهم ئایه‌ته‌دا قسه له‌گه‌ڵ ئێوه ده‌كات له سه‌رده‌می ناردنی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو به‌وه‌ی وه‌كو ئه‌م باوەڕدارانە نه‌بن له ئه‌هلی كتێب کە ماوه‌یه‌كی دوورو درێژ چاوه‌ڕێی ڕەوانه‌كردنی دواهه‌مین نێردراوو پێغه‌مبه‌ر بوو جا دڵه‌كانیان ڕه‌ق و ڕه‌ش بوو له‌به‌رامبه‌ر زیكرەکەی اللە، وه ئێوه‌ش لە دوای ماوه‌یه‌كی دووروو درێژ له چاوه‌روانكردن بۆ ڕه‌وانه‌كردنی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو دڵتان ڕه‌ق بوو له به‌رامبه‌ر زیكرەکەی الله قورئانی گه‌وره، الله ش ئیمام مه‌هدی ڕه‌وانه‌كردووه تا قورئانی گه‌وره‌تان به‌یادبێنێته‌وه‌و ڕاستی ناوه هه‌ره گه‌وره‌كه‌ی الله تان فێربكات (اسم الله الأعظم) تا قه‌درو رێزی په‌روه‌ردگاره‌كه‌تان بگرن به‌و شێوه‌یه‌ی کە شایه‌نیه‌تی به‌ڕاست و دروستی، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئێوه باوەڕدارن بهم قورئانه گه‌وره‌یه‌ی کە ئامۆژگاریتان پێده‌كه‌م و به‌یادتان ده‌هێنمه‌وه به‌شه‌وو به ڕۆژ له‌ماوه‌ی یانزه‌ساڵدا جا وا ساڵی دوانزه‌هه‌میشمان ده‌ستپێكرد له ته‌مه‌نی بانگه‌وازەکەی مه‌هدی جیهانی، جا له‌به‌ر ئه‌وه‌یه الله ده‌تاندوێنێت ئه‌ی گه‌لی باوه‌ڕداران به قورئانی گه‌وره، سه‌یركه‌ن الله ی پایەبەرز به‌ڕووی ئێوه‌دا ده‌دوێت و ده‌فه‌رموێت:
{أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (17) إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18)} صدق الله العظيم [الحديد].
وه ئه‌ی گه‌لی موسڵمانان، بەڕاستی ئێوه حاڵ و ئه‌حواڵی هه‌ندێكتان له هه‌ندێک ده‌پرسن بۆ ئه‌وه‌ی ئازیزه له‌لاتان، جا ئایا ویستووتانه له حاڵی الله ش بپرسن؟ جا به‌راستی الله له مەحكمه‌می كتێبه‌كه‌ی هه‌واڵی پێداون ده‌رباره‌ی حاڵی خۆی به‌وه‌ی به‌حه‌سره‌ت و خه‌فه‌تباره له‌سه‌ر سه‌رجه‌م ئه‌و ئوممه‌تانه‌ی کە پێغه‌مبه‌رو نێردراوی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان به‌درۆزانی جا الله لەناوی بردن له‌كاتێكدا بێباوه‌ربوون جا له‌دوای له‌ناوبردنیان په‌شیمان بوونه‌وه‌و حه‌سره‌تی په‌شیمانی ده‌كێشن له‌سه‌ر ئه‌و لادان و سه‌رپێچیانه‌ی ده‌یانكرد ده‌رحه‌ق به په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان.
له‌وه‌یه یه‌كێک له باوەڕداران به قورئانی گه‌وره بیه‌وێت بڵێت: "ئه‌ی ناصر محمد یه‌مانی، كوا هه‌واڵه‌كه لهم مەحكه‌می زیكری كتێبه‌ی کە الله ده‌رباره‌ی حاڵی خۆی هه‌واڵی پێداوین به‌وه‌ی به‌حه‌سره‌ت و خه‌فه‌تباره له‌سه‌ر سه‌رجه‌م ئوممه‌تی نێردراوو پێغه‌مبه‌ره‌كان ئه‌وانه‌ی الله ناوی بردن؟". جا له‌پاش ئه‌وه ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی وەڵامی ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: لە دوای ئه‌مە وه‌ڵامه‌كه‌ی له په‌روه‌ردگاره‌وه ڕاسته‌خۆ جێده‌هێڵم له مەحكه‌می کتێب بۆ ئه‌وه‌ی هه‌واڵتان پێبدات ده‌رباره‌ی حاڵی خۆی پاک و بێگه‌ردی بۆی، الله ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
جا ئایا ئه‌م ئایه‌ته پێویستی به لێكدانه‌وه‌و باسی تێروتەسەل هه‌یه؟ به‌ڵكو ئه‌م ئایه‌ته له توندترین ئایه‌ته مەحكه‌مه ڕوون و دیارو ئاشكراكانه بۆ پرسیاركاران ده‌رباره‌ی حاڵی الله ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر.
له‌وه‌یه یه‌كێک له پرسیاركاران له زانایانی ئوممه‌ت بیه‌وێت بڵێت: "ئه‌ی ناصر محمد یه‌مانی، چۆن الله به‌حه‌سره‌ت ده‌بێت له‌سه‌ر گه‌لی بێباوه‌ران؟".
جا له پاش ئه‌وه ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی وەڵامی پرسیاركاران ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: به‌ڕاستی هەرگیز حه‌سره‌ت له نه‌فسی الله له‌سه‌ریان به‌هیچ شێوه‌یه‌ک روونادات مادام ئه‌وان هه‌ر سور بن له‌سه‌ر بێباوه‌ڕیه‌كه‌یان به الله و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی؛ به‌ڵكو ته‌نها لهو کاته‌ی بێباوه‌ڕی به باوەڕ به الله و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی ده‌گۆڕنەوه جا په‌شیمان ده‌بنه‌وه به متحسری له‌سه‌ر ئه‌م لادان و سه‌رپێچیانه‌ی کە ده‌یانكرد له فه‌رمانی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان جا لێره‌دا حه‌سره‌تی خه‌فه‌تباری له‌نه‌فسی الله له‌سه‌ریان ڕووده‌دات له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌وان سورنین له‌سه‌ر بێباوه‌ڕیه‌كه‌یان، جا هه‌موو ئه‌وانه‌ی بێباوه‌ڕبوون دەڵێن:
{يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
جا له‌به‌ر ئه‌وه‌ی حه‌سره‌تی په‌شیمانی له‌سه‌ر ئه‌و لادان و سه‌رپێچیانه‌ی ده‌یانكرد له فه‌رمانی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان له‌دوای ڕوودانی سزا به‌ئێىشه‌كه هاتووه جا له‌دوای ئه‌وه‌ی حه‌سره‌تی په‌شیمانی ده‌كێشن له‌سه‌ر ئه‌و لادان و سه‌رپێچیانه‌ی ده‌یانكرد له‌فه‌رمانی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان لێره‌دا به‌هه‌مان شێوه حه‌سره‌ت له‌نه‌فسی الله ڕووده‌دات له‌سه‌ریان له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌وان نه‌گه‌ڕاونه‌ته‌وه بۆ ئه‌وه‌ی سوربن له‌سه‌ر خۆبه‌گه‌وره‌زانین و بێباوه‌ڕیه‌كه‌یان. له‌به‌رئه‌وه‌شه الله ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
هه‌رچی هۆكاری حه‌سره‌ته له نه‌فسی الله ئه‌مه له‌به‌ر ئه‌وه‌یه چونكه الله لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە به‌ڵام ئه‌وان له ڕه‌حمه‌ت و میهره‌بانیه‌كه‌ی بێئومێدبوونه، هه‌ر ئه‌مه‌شه هۆکاری مانه‌وه‌یان له سزای به‌ئێشدا له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هێشتا هه‌ر سته‌مكارن له نه‌فسی خۆیان به‌هۆی بێئومێدبوونه به‌رده‌وامه‌كه‌یان له ڕه‌حمه‌ت و میهرەبانیەکەی الله ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر. الله ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی:
{إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (74) لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75) وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (76) وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ (77)} صدق الله العظيم [الزخرف].
به‌ڵكو داوا له كاربه‌ده‌سته‌كانی جه‌هه‌ننه‌م ده‌كه‌ن لە اللە داوا بكه‌ن تا سزایان له‌سه‌ر سوک بكات ئەگه‌ر ته‌نها ڕۆژێكیش بێت له‌سزا. الله ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ (49) قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)} صدق الله العظيم [غافر].
جا ئایا ده‌زانن مه‌به‌ستی فریشته‌كان چی یه له‌وه‌ی ده‌ڵێن:
{فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)}؟ ئه‌مه واته خۆتان داوا لە اللە بكه‌ن ڕاسته‌وخۆ چونكه دوعاو پاڕانەوەی بێباوه‌ران له به‌نده‌كانی له‌جیاتی الله ته‌نها له گومڕایی و سه‌رلێشێواویدایه. به‌ڵام بێباوه‌ڕه‌كان لهم مه‌به‌سته‌ی فریشته‌كان تێناگه‌ن؛ به‌ڵكو واگومان ده‌به‌ن مه‌به‌ستیان ئه‌وه‌یه تازه هیچ سود له دوعاكردن نی یه له‌به‌ر ئه‌مە بێئومێدبوونه‌كه‌یان زیاتر ده‌بێت له ڕەحمه‌ت و میهرەبانیەکەی الله هەرچەندە ئه‌وان پێشیان ده‌ڵێن
{فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)} به‌و مانایەی: "بۆ خۆتان راسته‌وخۆ داوا له الله بكه‌ن ئه‌و لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە جا دواتر ده‌بینن ئه‌و له ئێمه به ڕەحم و میهرەبانتره بۆ ئێوە ئەگه‌ر هاتوو به‌ڕەحمه‌ت و میهرەبانیەکەی داواتان لێی كرد، هه‌رچی ئێمه‌ین ئه‌وا بوێری ئه‌وه ناكه‌ین له‌به‌رده‌ستی الله ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر شه‌فاعه‌تتان بۆ بكه‌ین، جا قه‌درو رێزی په‌روه‌ردگاره‌كه‌تان بگرن به‌ڕاست و دروستی به‌و شێوه‌یه‌ی شایه‌نیه‌تی و بێئومێد مه‌بن له ڕه‌حمه‌ته‌كه‌ی". جا ئه‌مه‌یە مه‌به‌ستی فریشته‌كان له قسه‌كه‌یان بۆیان كاتێک پێیان ده‌ڵێن:
{فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)}، به‌و مانایه‌ی خۆتان داوا لە اللە بكه‌ن ئه‌و لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە، به‌ڵام به داخه‌وه ئه‌وان تێناگه‌ن لهم ئامۆژگاریه‌ی فریشته‌كان، جا هه‌ركه‌سێک لێره‌دا كوێرو نابینا بێت له‌به‌رامبه‌ر حەق و ڕاستی و تێنه‌گات ئه‌وا به‌هامان شێوه له دواییشدا كوێرو نابینایه و له‌حه‌ق و ڕاستی تێناگات، وه هه‌ر ئه‌مه‌شه هۆكاری مانه‌وه‌یان له‌سزای به‌ئێشدا.
وه ئه‌ی گه‌لی به‌نده‌كانی الله له جن و مرۆڤ به شه‌یتانه جن و به‌شه‌ره‌كانه‌وه هه‌موو ئه‌وانه‌ی گوناهو تاوانیان زۆر ئەنجامداوە لەسەر نه‌فسی خۆیان جا بێئومێدبوونە له ڕه‌حمه‌ت و میهرەبانیەکەی الله، وه‌ڵامی ئه‌م بانگكردنه‌ی الله بده‌نه‌وه بۆ هه‌مووتان له مەحكه‌می قورئانی گه‌وره بۆ سه‌رجه‌م به‌نده‌كانی له مه‌له‌كوت به‌بێ ده‌رهێنان و جیاكردنه‌وه‌ی هیچ بەندەیەکی ته‌نانه‌ت ئیبلیسیش، جا سه‌رجه‌م شه‌یتانه جن و به‌شه‌ره‌كان ئه‌م بانگكردنه گشتگیره‌ی الله دەیانگرێتەوە بۆ سه‌رجه‌م به‌نده‌كان له‌وه‌ی الله ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚإِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
له‌به‌رئه‌وه‌ی الله خۆشحاڵ و ئاسوده ده‌بێت به خۆشحاڵی و ئاسوده‌بوونێكی گه‌وره به تۆبه‌و گه‌ڕانه‌وه‌ی به‌نده‌كه‌ی وه خه‌فه‌تباریش ده‌بێت له‌سه‌ری ئەگه‌ر هاتوو خۆی بخاته سزای به‌ئێش له‌به‌ر ئه‌وه‌ی الله لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە.
هه‌رچی ڕاستی ناوه هه‌ره گه‌وره‌كه‌ی الله یە ئه‌وا گه‌وره‌ترین نیشانه‌یه به‌هه‌موو شێوه‌یه‌ک کە الله پشتگیری پێ له ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی كردووه.
وه ئه‌م نیشانه‌یه‌ش الله ته‌نها دایده‌به‌زێنێته سه‌ر دڵی ئه‌م گه‌لەی کە الله خۆشی ده‌وێن و ئه‌وانیش ئەویان خۆشده‌وێت ئه‌وانه‌ی الله به‌ڵێنی دابوو به ڕه‌وانه‌كردیان له مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی بۆ پشتیوانیکردنی ئیمام مه‌هدی و پشت قایمكردنی و بڵاوكردنه‌وه‌ی بانگه‌وازه‌كه‌ی، جا هه‌موویان هه‌ست به‌مه ده‌كه‌ن به یه‌ک هه‌ستی یه‌كگرتوو به‌وه‌ی هه‌رگیزاو هه‌رگیز په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان بهم به‌هه‌شته ڕازیان ناكات کە پانتایی یه‌كه‌ی هێنده‌ی ئاسمانه‌كان و زه‌ویه هه‌تا ئەوکاتەی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان ڕازیده‌بێت له‌نه‌فسی خۆی چیتر نه متحسر بێت نه‌خه‌فه‌تبار؛ به‌ڵكو سوێند ده‌خۆم بە اللە ی گه‌وره‌ی چاكه‌خوازی میهره‌بان ئەو اللە یەی کە ئێسک زیندوو ده‌كاته‌وه له‌كاتێكدا ڕزیوو پروتوكاو بووه په‌روه‌ردگاری ئاسمانه‌كان و زه‌وی و ئه‌وه‌شی له‌نێوانیاندایەو په‌روه‌ردگاری عه‌رشی گه‌وره کە ئه‌گه‌ر بێتو الله ته‌نانه‌ت له به‌رزترین ژوور له لوتكه‌و ترۆپكی نیعمه‌ته‌كانی به‌هه‌شتیش جێنیشینیان بكات له‌نزیكترین ژوور له عه‌رشی الله ی ڕه‌حمان تا ڕازیبن ئه‌وا هه‌رگیز ڕازی نابن هه‌تا ئەوکاتەی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان خۆشه‌ویستی دڵیان ڕازی ده‌بێت! وه هه‌تا ته‌نانه‌ت ئه‌گه‌ر الله پشتگیری هه‌ر یه‌كێكیشیان بكات به فەرمانی كاف و نون (ببە یەکسەر ببێت) جا ئه‌و ده‌سه‌ڵاته‌یان بداته ده‌ست و به هه‌ر شتێک بڵێن ببه جا ده‌ستبه‌جێ ببێت ئه‌وا هه‌ر دیسان هه‌رگیز ڕازینابن هه‌تا خۆشه‌ویستی دڵیان په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان ڕازیده‌بێت چیتر نه متحسر نه خه‌فه‌تبار! جا ئه‌وانیش له‌سه‌ر ڕاستی ئه‌م سوێنده‌م شاهێدن، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی من زۆرێكیشیان ناناسم، به‌ڵام ئه‌وان خۆیان و په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان ئه‌وه‌ی له‌نه‌فسی خۆیاندا ده‌یبینن ده‌یزانن و هه‌ستی پێده‌كه‌ن.
جا وه‌رن با ده‌رباره‌ی ئه‌مە به‌حه‌ق زانستان زیادبكه‌م، جا هه‌تا ته‌نانه‌ت ئەگه‌ر ئه‌وانه بشزانن به‌دڵنیایی و زانستی یه‌قینه‌وه تازه ڕازیبوونەکەی نه‌فسی الله له‌سه‌ر به‌نده‌كانی بۆ هه‌تایه هه‌تایه و هه‌میشه‌یی بۆ ناكۆتا مەحاڵە و نایه‌ته‌جێ ئه‌وا لەدوای زانینی ئه‌مه ده‌ڵێن:
"ئەی پەرستراوی هەموو خەڵکی جیهان، ئێمه داوایه‌كمان لێت هه‌یه ئه‌ویش ئه‌وه‌یه کە بمانهێڵیەوە له‌نێوان به‌هه‌شت و ئاگرو به‌رده‌وامیش بگرین به‌ڕشتنی فرمێسكی به‌خوڕ هه‌تاهه‌تایه به‌نه‌مری مادام تۆ متحسرو خه‌فه‌تباری، یان ئه‌وه‌یه ڕازی بین به‌نیعمه‌ته‌كانی به‌هه‌شت و خۆشه‌ویسترین شتیش له‌ناحمان متحسرو خه‌فه‌تباربێت په‌نات پێده‌گرین په‌روه‌ردگارمان به‌وه‌ی رازی بین به‌نیعمه‌ته‌كانی به‌هه‌شته‌كه‌ت هه‌تا ئه‌و كاته‌ی تۆ ڕازیده‌بیت، هه‌رگیزیش بۆ ئه‌مە گۆڕانكاری ناكه‌ین و به‌هیچ شتێكی تر نایگۆڕینه‌وه"...جا هه‌موویان له‌سه‌ر یه‌ک سووربوون و پێداگیرین له‌دڵه‌كانیان بۆ هه‌تا هه‌تایه به‌نه‌مری هه‌تا ئەوکاتەی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان ڕازیده‌بێت! جا ئایا ده‌زانن ئه‌مه له‌به‌رچی یه؟ ئه‌مه له‌به‌رئه‌وه‌ی به دڵنیایی و زانستی یه‌قینه‌وه زانیویانه کە به‌ڕاستی ڕازیبوونی نه‌فسی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان له‌سه‌ر به‌نده‌كانی بریتی یه له نیعمه‌تێکی گەورەتر له‌نیعمه‌ته‌كانی به‌هه‌شت له‌كاتێكدا ئه‌مانه هێشتا له‌ژیانی دنیاشدان؛ به‌و مانایه‌ی ئه‌مه نیعمه‌تێكی گه‌وره‌تره له به‌هه‌شته‌كه‌ی. وه‌كو الله ی پایەبەرز پشتڕاستی ده‌كاته‌وه له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
جا ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ی الله ی پایەبەرز به‌یاد ده‌هێنمه‌وه کە ده‌فه‌رموێت:
{وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم،
به‌و مانایه‌ی ڕازیبوونەکەی الله له‌سه‌ر به‌نده‌كانی بریتی یه له نیعمه‌تێكی گه‌وره‌تر له به‌هه‌شته‌كه‌ی، ئه‌مه‌ش بریتی یه له ڕاستی ناوه هه‌ره گه‌وره‌كه‌ێ الله (اسم الله الأعظم) کە الله كردوویه‌تی به سیفه‌ت بۆ ڕازیبوونی له‌نه‌فسی خۆی، له‌به‌رئه‌وه‌ش وه‌سفی كردووه به گه‌وره‌تر، جا مه‌به‌ستی له‌مه ئه‌وه نی یه ئه‌م ناوه‌ی گه‌وره‌تر بێت له ناوه جوانه‌نی تری پاک و بێگه‌ردی بۆی؛ (نه‌خێر له‌نێوان ناوه جوانه‌كانی الله هیچ جیاوازیه‌ک نی یه) به‌ڵكو وه‌سفكردنی به گه‌وره‌تر له‌به‌رئه‌وه‌یه چونكه ڕازی بوونی الله نیعمه‌تێكی گه‌وره‌تره له نێعمه‌تی به‌هه‌شته‌كه‌ی. وه ئه‌م ڕاستیەش داده‌به‌زێته سه‌ر دڵی ئه‌و گه‌له‌ی کە الله خۆشی ده‌وێن و ئه‌وانیش ئەویان خۆشده‌وێت كه پشتیوانەکانی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو ناصر محمد یه‌مانین له‌سه‌رده‌می گفتوگۆ به‌ر له‌ده‌ركه‌وتن، جا له‌پاش ئه‌وه (كه ئه‌م نیشانه‌یه داده‌به‌زێته سه‌ر دڵه‌كانیان) به‌دڵنیایی و زانستی یه‌قینه‌وه ده‌زانن کە بێگومان ناصر محمد یه‌مانی به‌ڕاستی بریتی یه له مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو به‌بێ هیچ شک و گومانێک به‌هۆی دابه‌زینی ڕاستی ناوی هه‌ره گه‌وره‌ی الله (اسم الله الأعظم) بۆ سه‌ر دڵه‌كانیان له لایه‌ن په‌روه‌ردگاریانه‌وه كه نیشانه‌ی به‌ڕاستدانانه بۆ ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی.
جا سوێند به‌و الله یەی کە هیچ پەرستراوێکی تر نی یه جگه له ئه‌و نەبێت سه‌رجه‌م نیشانه‌كان له مه‌له‌كوتدا هه‌رهه‌مووی هه‌تا ته‌نانه‌ت ئه‌و به‌هه‌شته‌ش کە پانتایی یه‌كه‌ی وه‌كو پانتایی ئاسمانه‌كان و زه‌ویه ناگه‌نه ئه‌م نیشانه‌یه‌و له‌گه‌ڵیدا هاوسه‌نگ نابن! له‌به‌رئه‌وه‌ی نیشانه‌كه بریتی یه له ڕاستی ناوی هه‌ره گه‌وره‌ی الله (اسم الله الأعظم).
هه‌ر له‌به‌رئه‌مه‌شه ده‌یانبینن هه‌رگیز ڕازی نابن به هه‌رچی مه‌له‌كوتی ئه‌و به‌هه‌شته‌یه کە پانتاییەکەی وه‌كو پانتایی ئاسمانه‌كان و زه‌ویه تا ئەوکاتەی الله ڕازیده‌بێت له‌به‌رئه‌وه‌ی ڕازیبوونی نه‌فسی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان بریتی یه له گه‌وره‌ترین نیعمه‌ت جا دڵه‌كانیشیان به دڵنیایی و زانستی یه‌قینه‌وه به‌مه ده‌زانێت، ئەوانیش له‌سه‌ر ئه‌مە شاهێدن. وه وای ده‌بینن ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی وا به‌زمانەکەی ئه‌وان قسه‌ده‌كات به‌حه‌ق هه‌روه‌ک هه‌ست ده‌كه‌ن به‌بێ هیچ شک و گومانێک، له‌به‌رئه‌وه‌شه زانیویانه ئه‌و كه‌سه مه‌هدی چاوه‌روانكراوه به‌بێ هیچ شک و گومانێک جا ده‌یانبینن پێشبركێ ده‌كه‌ن له‌سه‌ر پشتیوانیکردن و پشت قایمكردنی بانگه‌وازه‌كه‌ی، وه بێتاقه‌تیش نابن و سڵ ناكه‌نه‌وه له بانگه‌وازکردن و گه‌یاندن بۆ هه‌موو خه‌ڵكی جیهان به‌شه‌وو ڕۆژ ئه‌وه‌ندەی بتوانن و له‌توانایاندا بێت به به‌كارهێنانی هه‌موو حیله‌و هۆكارێک، جا ئەگه‌ر ناصر محمد یه‌مانی شێت بێت له دیدو ڕوانگه‌ی ئه‌وانه‌ی عه‌قڵیان ناخه‌نه‌كارو تێناگەن ئەوا ئایا مه‌عقوله هه‌موو ئه‌مانه شێت بن کە به‌یه‌ک مه‌نتق قسه ده‌كه‌ن جا سوێند ده‌خۆن به الله ی گه‌وره به‌وه‌ی هه‌رگیز به نیعمه‌ته‌كانی به‌هه‌شت و حۆریه چاوگه‌شه‌كان ڕازی نابن هه‌تا ئه‌وكاته‌ی ده‌بینن الله له‌نه‌فسی خۆی ڕازیده‌بێت ئه‌و كه‌سه‌ی کە خۆشه‌ویستره له‌دڵیان له به‌هه‌شت و حۆریه چاوگه‌شه‌كان؟ ئه‌مه‌یه گه‌وره‌یی خۆشه‌ویستیەکەیان بۆ په‌روه‌ردگاریان جا هه‌رگیز ڕازی نابن هه‌تا ئەوکاتەی الله ڕازیده‌بێت، ئه‌وانه بریتین لهم گه‌له‌ی کە الله خۆشی ده‌وێن و ئه‌وانیش ئەویان خۆشده‌وێت ئه‌و كه‌سانه‌ی الله به‌ڵێنی دابو به ڕه‌وانه‌كردنیان له مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی له‌وه‌ی الله ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54)} صدق الله العظيم [المائدة].
به‌لام مه‌به‌ستی له‌باسكردنی جیهاد لێره‌دا واته جیهادی بانگه‌وازكردن بۆ لای الله له‌سه‌ر به‌رچاوڕوونی به به‌ڵگه‌وه له‌لایه‌ن په‌روه‌ردگارەکەیانه‌وه جا له لۆمه‌ی لۆمه‌كاران ناترسن له‌سه‌ر بانگه‌وازكردن بۆ حه‌ق.
له‌وه‌یه یه‌كێک له‌زانایانی موسڵمانان بیه‌وێت بڵێت: "ئه‌ی ناصر محمد، به‌ڕاستی ناوی ئیمام مه‌هدی محمد ـه‌و تۆش ده‌بینین ناوت ناصر محمد ـه". جا له پاش ئه‌وه ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی وەڵامی پرسیاركاران ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: چه‌ندین جار فه‌توام بۆ داون و پێم ڕاگه‌یاندوون به‌وه‌ی فه‌رمووده‌ی تواطؤ كه فه‌رمووده‌یه‌كی ڕاست و حه‌قه مه‌به‌ستی پێی تطابق نی یه؛ به‌ڵكو مه‌به‌ست پێی توافق ـه، به‌و مانایه‌ی: ىاوی محمد ڕێكده‌كه‌وێت له‌گه‌ڵ ناوه‌كه‌ی ئیمام مه‌هدی واته ناوه‌كه‌ی له‌گه‌ڵ ناوی ئه‌و به‌ڕێككه‌وتوویی دێت له‌به‌ر ئه‌وه‌ی الله هه‌رگیز ئیمام مه‌هدی بە ئایینێکی تازه‌و كتێبێكی تازه‌وه ڕه‌وانه ناكات به‌ڵكو به به‌سه‌رخه‌ر بۆ محمد ڕه‌وانه‌ی ده‌كات واته به‌سه‌رخه‌ره بۆ محمد پێغه‌مبه‌ری الله (ناصراً لمحمدٍ رسول الله) دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی جا بانگتان ده‌كات بۆ ده‌ستگرتن به كتێبەکەی الله و سوننه‌تی ڕاست و دروستی پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی کە پێچەوانەو دژ نیه لەگەڵ مەحكه‌می كتێبەکەی الله قورئانی گه‌وره، وه ئه‌وه‌شی کە پێچه‌وانه‌و دژی مەحكه‌می قورئان بێت له فه‌رمووده‌كان ئه‌وا ده‌ستبگرن به‌قورئانی گه‌وره‌وه‌و ئه‌وه‌شی کە دژه له‌گه‌ڵی تێیهه‌ڵده‌نه دوای پشتانه‌وه، چونكه ئه‌وه‌ی پێچەوانەو دژی مەحكه‌می قورئان بێت ئه‌وا له‌لایه‌ن الله و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌یه‌وه نی یه له‌به‌ر ئه‌وه‌ی پێغه‌مبه‌ری الله لە ئایینەکەی الله له‌خۆیه‌وه به‌هه‌واو ئاره‌زوو قسه‌ی نه‌كردووه. جا لە اللە بترسن و ملكه‌چ بن به‌ڵكو الله ش ڕەحمتان پێبكات ئەگه‌ر ئێوه باوەڕدارن به‌وه‌ی دابه‌زیوه بۆ سه‌ر محمد پێغه‌مبه‌ری الله ی دواهه‌مینی نێردراوو پێغه‌مبه‌رەکان دروودو سڵاو لەسەر خۆی و سەرجەم پێغەمبەرەکان و کەس و کارە چاکەکانیان و هەموو باوەڕداران.
براتان؛ ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی.
__________
[ لمتابعة رابط المشاركـــــة الأصليّة للبيـــان ]
https://albushra-islamia.org./showthread.php?p=213483
الإمام ناصر محمد اليماني
24 - 03 - 1437 هـ
04 - 01 - 2016 مـ
07:25 صباحــاً
ــــــــــــــــــــــ
إنّما بعث الله الإمام المهديّ ليُعلّم الناس بحقيقة اسمه الأعظم ليقدروا ربّهم حقّ قدره فيعرفوه حقّ معرفته ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وجميع المؤمنين في كلّ زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، لا نفرّق بين أحدٍ من رسله ونصلّي عليهم أجمعين، أمّا بعد..
قال الله تعالى: {أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (17) إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18)} صدق الله العظيم [الحديد].
ويا معشر المسلمين، والله الذي لا إله غيره إنّ الله يخاطبكم أنتم في عصر بعث المهديّ المنتظَر أن لا تكونوا كمثل المؤمنين من أهل الكتاب الذين طال عليهم الأمد ببعث خاتم الأنبياء والمرسلين فقست قلوبهم عن ذكر الله، وأنتم طال عليكم الأمد والانتظار الطويل لبعث المهديّ المنتظَر فقستْ قلوبكم عن ذكر الله القرآن العظيم، وبعثَ اللهُ الإمام المهديّ ليذكّركم بالقرآن العظيم ويعلّمكم بحقيقة اسم الله الأعظم حتى تقدّروا ربكم حقّ قدره، كونكم مؤمنون بهذا القرآن العظيم الذي نذكّركم به ليلاً ونهاراً على مدار إحدى عشرة سنة وبدأنا في السّنة الثانية عشرة من عمر الدعوة المهديّة العالميّة، ولذلك يخاطبكم الله يا معشر المؤمنين بالقرآن العظيم، ويقول الله تعالى مخاطبكم: {أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (17) إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18)} صدق الله العظيم [الحديد].
ويا معشر المسلمين، إنكم لتسألون بعضكم بعضاً عن حاله لمن يعزّ عليكم، فهل أردتم السؤال عن حال الله؟ فقد أخبركم الله في محكم كتابه عن حاله أنّه متحسّرٌ وحزينٌ على كافة الأمم الذين كذبوا برسل ربّهم فأهلكهم الله وهم كافرون فأصبحوا نادمين متحسّرين على ما فرّطوا في جنب ربهم.
وربّما يودّ أحد المؤمنين بالقرآن العظيم أن يقول: "يا ناصر محمد اليماني، فأين الخبر في محكم الذِّكر الذي أخبرنا الله عن حاله أنه متحسّرٌ وحزينٌ على كافة أمم الأنبياء الذين أهلكهم الله؟". فمن ثمّ يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: لسوف أترك الجواب من الربّ مباشرةً في محكم الكتاب ليخبركم عن حاله سبحانه، وقال الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].. فهل هذه الآية تحتاج إلى تأويلٍ وتفصيلٍ؟ بل هي من أشدّ الآيات المحكمات البيّنات وضوحاً للسائلين عن حال الله أرحم الراحمين.
وربّما يودّ أحد السائلين من علماء الأمّة أن يقول: "يا ناصر محمد اليماني، كيف يتحسّر الله على القوم الكافرين؟". فمن ثمّ يردّ على السائلين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: إنّ الحسرة في نفس الله عليهم لن تحدث أبداً ما داموا مُصرّين على كفرهم بالله ورسله؛ بل فقط حين يتبدّل الكفرُ بالإيمان بالله ورسله فيصبحوا نادمين متحسّرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم فهنا تحدث الحسرة عليهم في نفس الله كونهم لم يعودوا مصرّين على كفرهم، فيقول كلُّ من كان كافراً: {يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر]، وبما أنّ الحسرة على ما فرّطوا في جنب ربّهم جاءت بعد وقوعهم في العذاب الأليم فبعد أن تحسّروا على ما فرّطوا في جنب ربّهم فكذلك حدثت الحسرة عليهم في نفس الله كونهم لم يعودوا مصرين على تكبرهم وكفرهم. ولذلك قال الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
وأما سبب الحسرة في نفس الله وذلك كونه الله أرحم الراحمين ولكنهم من رحمته يائسون، وذلك سبب إبقائهم في العذاب الأليم كونهم لا يزالون ظالمين لأنفسهم بسبب اليأس من رحمة الله أرحم الراحمين. وقال الله تعالى: {إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (74) لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75) وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (76) وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ (77)} صدق الله العظيم [الزخرف].
بل يدعون خزنة جهنم أن يدعوا الله أن يخفف عنهم ولو يوماً واحداً فقط من العذاب. وقال الله تعالى: {وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ (49) قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)} صدق الله العظيم [غافر].
فهل تعلمون ما يقصده الملائكة بقولهم: {فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)}؟ أي فادعوا الله مباشرةً وما دعاء الكافرين لعباده من دونه إلا في ضلالٍ. ولم يفقه الكافرون ما يقصده الملائكة؛ بل ظنّوا أنهم يقصدون أنّه لا فائدة من الدعاء فزادهم ذلك يأساً من رحمة الله برغم أنهم قالوا لهم: {فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)} أي: "فادعوا الله هو أرحم الراحمين وسوف تجدونه أرحم بكم منّا لو سألتموه رحمته، أما نحن فلا نجرؤ أن نشفع لكم بين يدي الله أرحم الراحمين، فقدّروا ربكم حقّ قدره ولا تستيئسوا من رحمته". فذلك ما يقصده الملائكة بقولهم: {فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (50)}، أي فادعوا الله أرحم الراحمين، ولكن للأسف لم يفقهوا نصيحة الملائكة، ومن كان في هذه أعمى لا يفقه فهو كذلك في الآخرة أعمى ولا يفقه الحقّ، وذلك سبب بقائهم في العذاب الأليم.
ويا معشر عباد الله من الجنّ والإنس بما فيهم شياطين الجنّ والإنس جميع الذين أسرفوا على أنفسهم فقنطوا من رحمة الله، استجيبوا لنداء الله الشامل في محكم القرآن العظيم إلى كافة عبيده في الملكوت دون استثناء أيّ عبدٍ حتى إبليس، فكافة شياطين الجنّ والإنس يشملهم نداء الله الشامل إلى كافة العبيد في قوله تعالى: {قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚإِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر]، كون الله ليفرح فرحاً عظيماً بتوبة عبده ويحزن عليه لئن أوقع نفسه في العذاب الأليم لأنّه الله أرحم الراحمين.
وأمّا حقيقة اسم الله الأعظم فهي أعظم آيةٍ على الإطلاق أيّد الله بها الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
وهذه الآية ينزّلها الله فقط في قلوب قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه من الذين وعد الله ببعثهم في محكم كتابه لنصرة الإمام المهديّ ولشدّ أزره ونشر دعوته، فيشعرون جميعهم بشعورٍ واحدٍ موحّدٍ أنّ ربّهم لا ولن يرضيهم بالجنّة التي عرضها السماوات والأرض حتى يرضى ربّهم في نفسه لا متحسّراً ولا حزيناً؛ بل أقسمُ بالله العظيم البار الرحيم من يحيي العظام وهي رميمٌ ربّ السماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم لو يسكنهم الله في أعلى غرفةٍ في جنات النعيم طيرمانة الجنة أقرب غرفةٍ إلى عرش الرحمن إنّهم لن يرضوا حتى يرضى ربّهم حبيب قلوبهم! وحتى لو يجعلهم جميعاً أحبّ إلى نفسه من كافة عبيده في الملكوت فإنّهم لن يرضوا حتى يرضى! وحتى لو يؤيّد كلّاً منهم بأمر الكاف والنون فيقول للشيء كن فيكون فإنهم لن يرضوا حتى يرضى ربّهم حبيب قلوبهم لا متحسّراً ولا حزيناً! فهم على حقيقة قسمي هذا لمن الشاهدين، رغم أنّي لا أعرف كثيراً منهم، ولكنّهم هم الذين يعلمون بما في أنفسهم وربّهم بهم عليمٌ.
وتعالوا لنزيدكم عنهم علماً بالحقّ، فحتى لو علموا علم اليقين أنّ رضوان نفس الله على عباده يستحيل أن يتحقق أبداً خالداً مخلداً إلى ما لا نهاية فسوف يقولون:
" يا إله العالمين، لنا منك طلبٌ أن تبقينا بين الجنة والنار نبكي بكاءً مستمراً بدمعٍ منهمرٍ خالدين ما دمت مُتحسّراً وحزيناً، أمّا أن نرضى بنعيم الجنّة وأحبَّ شيءٍ إلى أنفسنا متحسّراً وحزيناً فنعوذ بك ربنا أن نرضى بنعيم جنتك حتى ترضى، ولن نبدّل تبديلاً "... على إصرارٍ واحد في قلوبهم خالداً مخلداً حتى يرضى ربهم! وهل تدرون لماذا؟ وذلك لأنّهم علموا علم اليقين وهم لا يزالون بالحياة الدنيا أنّ رضوان نفس ربّهم على عباده لهو النعيم الأعظم من جنته؛ أي النعيم الأكبر من نعيم جنته. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
وأُذكّر بقوله تعالى: {وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم، أي رضوانُ الله على عباده هو النّعيم الأكبر من جنته، وتلك هي حقيقة اسم الله الأعظم جعله الله صفةً لرضوان نفسه، ولذلك يوصف بالاسم الأعظم، فلا يقصد أنه أعظم من أسماء الله الحسنى سبحانه؛ بل يوصف بالأعظم كونه النعيم الأعظم من نعيم جنته. وهذه الحقيقة تتنزّل في قلوب قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه أنصار المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني في عصر الحوار من قبل الظهور، فمن ثمّ يعلمون علم اليقين أنّ ناصر محمد اليماني هو حقّاً المهديّ المنتظَر لا شكّ ولا ريب بسبب تنزيل حقيقة اسم الله الأعظم في قلوبهم من ربّهم آيةَ التصديق للإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ألا والله الذي لا إله غيره لا يعدلها كافة آيات الله بالملكوت كلّه حتى الجنّة التي عرضها كعرض السماوات والأرض لا تعدلها شيئاً! كون الآية هي حقيقة اسم الله الأعظم.
ولذلك تجدونهم لن يرضوا بملكوت الجنة التي عرضها كعرض السماوات والأرض حتى يرضى كون رضوان نفس ربّهم هو النعيم الأعظم وتعلمُ به قلوبُهم علم اليقين، وهم على ذلك من الشاهدين. ويرون كأنّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني ينطق بألسنتهم بالحقّ كما يشعرون لا شكّ ولا ريب، ولذلك علموا بأنّه هو المهديّ المنتظَر لا شكّ ولا ريب فتجدونهم يسارعون إلى نصرته لشدّ أزرِ دعوته، ولم يهِنوا ولن يستكينوا من الدعوة والتبليغ للعالمين ليلاً ونهاراً ما استطاعوا بكلّ حيلةٍ ووسيلةٍ، فإذا كان ناصر محمد اليماني مجنوناً في نظر الذين لا يعقلون فهل يعقل أنّ كلّ هؤلاء مجانين الذين ينطقون بمنطقٍ واحدٍ فيقسمون بالله العظيم أنهم لن يرضوا بنعيم جنات النعيم والحور العين حتى يرضى في نفسه من هو أحبّ إلى أنفسهم من الجنة والحور العين؟ وذلك من عظيم حبّهم لربهم فلن يرضوا حتى يرضى، أولئك قومٌ يحبهم الله ويحبونه الذي وعد الله ببعثهم في محكم كتابه في قول الله تعالى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54)} صدق الله العظيم [المائدة]، ولكنه يقصد بذكر الجهاد هنا أي جهاد الدّعوة إلى الله على بصيرةٍ من ربّهم فلا يخافون لومة لائمٍ على الدعوة إلى الحقّ.
وربّما يودّ أحد علماء المسلمين أن يقول: "يا ناصر محمد، إنّ اسم الإمام المهديّ محمدٌ وأنت ناصر محمد". ثمّ يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد على السائلين ونقول: لكم أفتيناكم تكراراً ومراراً أنّ حديث التواطؤ الحقّ لا يقصد به التطابق؛ بل يقصد به التوافق، بمعنى: إنّ الاسم محمد يواطئ في اسم الإمام المهديّ أي يوافق فيه كون الله لن يبعث الإمام المهديّ بدينٍ جديدٍ ولا بكتابٍ جديدٍ بل ناصرَ محمدٍ أي ناصراً لمحمدٍ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم، فيدعوكم إلى الاعتصام بكتاب الله وسنّة رسوله الحقّ التي لا تخالف لمحكم كتاب الله القرآن العظيم، وما خالف لمحكم القرآن من الأحاديث فاعتصموا بالقرآن العظيم وذروا ما يخالفه وراء ظهوركم، كون ما خالف لمحكم القرآن فليس من عند الله ورسوله لأنّ نبي الله لا ينطق عن الهوى في دين الله. فاتقوا الله وأطيعون لعلكم ترحمون، واستجيبوا لدعوة نفي الحزبيّة والمذهبيّة في دين الله حتى نوحّد صفّكم ونجمع شملكم فنعيدكم إلى منهاج النّبوة الأولى إن كنتم مؤمنين بما تنزّل على محمدٍ رسول الله خاتم الأنبياء والمرسلين صلى الله عليه وكافة المرسلين وآلهم الطيبين وجميع المؤمنين وأسلّم تسليماً.
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
__________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس.. 
له‌راستیدا الله ئیمام مه‌هدی ڕه‌وانه‌كردووه تا ڕاستی ناوه هه‌ره گه‌وره‌كه‌ی فێری خه‌ڵكی بكات تا قه‌درو رێزی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان بگرن به‌ڕاست و دروستی جا بیناسن بەڕاست و دروستی به‌و شێوه‌یه‌ی شایه‌نیه‌تی ..
