ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
18 - 11 - 1435 کۆچی
13 - 09 - 2014 زایینی
03:29 به‌یانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://albushra-islamia.org./showthread.php?p=158549
ـــــــــــــــــــ


گر‌نگ و بـــــــه‌پـــه‌له‌

وەڵامی ئیمام مه‌هدی بۆ پرسیاركاران دەربارەی ئایینی اللە کە ڕه‌حمه‌تە بۆ هه‌موو خەڵکی جیهان..

بە ناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، درودو سڵاو لەسەر سەرجەم نێردراوو پێغەمبەرەکانی اللە لە یەکەمیانەوە تا دواهەمینیان محمد نێردراوی اللە و هەموو باوەڕداران، لەدوای ئەوە..

ناكرێت و نابێت کەم و كورتی له‌ كتێبەکەی اللە قورئانی گه‌وره‌ هەبێت له‌به‌رئه‌وه‌ی اللە له‌ مەحكەمی كتێبه‌كه‌ی فه‌توای داوه‌ به‌وه‌ی فه‌رمانی به‌ نێردراوو پێغه‌مبه‌ره‌كان نه‌كردووه‌ خه‌ڵكی به‌ زۆر له‌سه‌ر باوەڕ هێنان ناچار بكه‌ن به‌ڵكو ئه‌وه‌ی له‌سه‌ریانه‌ گه‌یاند‌نه‌ له‌سه‌ر اللە ش لێپرسینه‌وه‌. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35)} صدق الله العظيم [النحل].

‏به‌ڵام اللە فه‌رمانی به‌ نێردراوو پێغه‌مبه‌ره‌كان كردووه‌ له‌دوای جێگیربوونیان خه‌ڵكی بە زۆر ناچاربكه‌ن له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی ته‌سلیمی ئه‌و سنورانه‌ی اللە بن کە قه‌ده‌غه‌ی سته‌می مرۆڤ دەکات له‌سه‌ر برا مرۆڤەکەی له‌به‌رئه‌وه‌ی جێبه‌جێكردنی سنوره‌كانی اللە له‌سه‌ر موسڵمان و بێباوەڕ وه‌كو یه‌ک به‌ زۆره‌، به‌هه‌مان شێوه‌ زه‌كاتیش له‌سه‌ر موسڵمان و بێباوەڕ وه‌كو یه‌ک بەزۆرو ناچارییە، تەنها بۆ موسڵمان پێی ده‌وترێت زه‌كات و بۆ پێباوەڕیش پێی ده‌وترێت سەرانە (جزیه‌)، وه‌ هه‌موو ماڵه‌كه‌ش له‌ به‌یتولمال کۆدەکرێتەوە جا بۆ بێباوەڕانیش تێیدا هەروەک موسڵمانان هه‌مان ماف له‌ پێداویستی و پڕۆژه‌و به‌خشینه‌كان هەیە.

به‌هه‌رحاڵ، كاتێكیش اللە پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی سوله‌یمانی له‌ زه‌وی جێگیر کرد ئه‌وا ده‌بووایه‌ ئه‌م فه‌رمانه‌ بە زۆرە جێبه‌جێبكات و له‌سه‌ری بوو فه‌رمان به‌ چاكه‌ بکات و ڕێگریش له‌ خراپه‌ بکات، وه‌ بانگی پادشا ئافره‌ته‌كه‌ی سه‌به‌ئو گه‌له‌كه‌ی كرد بێن موسڵمان بن بۆ ئه‌وەی اللە دایبه‌زاندووه‌، جا لەپاش ئه‌وه‌ سنوره‌كانی اللە ی له‌وه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌ بۆ ڕوونكردنه‌وه‌و بانگەوازیشی كردن بۆ باوەڕ هێنان بە اللە ی ڕەحمان بۆ ئه‌وکەسەی خۆی بیه‌وێت ڕێگایه‌كی ڕاست بگرێت. وە اللە فه‌رمانی پێنه‌كرد بە زۆر ناچاریان بكات به‌وه‌ی ده‌بێت باوەڕ بهێنن به‌ڵكو تەنها له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی ئیسلام بن بە زۆر ناچاری کردن كه‌ بریتیه‌ له‌ ته‌سلیم بوون بۆ ئه‌و سنورانه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌ (واتە ئه‌و سنورانه‌ی سته‌می مروڤ له‌سه‌ر برا مرۆڤەکەی قه‌ده‌غه‌ ده‌كات)، له‌به‌رئه‌وه‌ی پێغه‌مبه‌ری اللە سوله‌یمان لەوکاتەدا له‌وکەسانه‌ بوو کە اللە له‌ زه‌وی جێگیری كردبوو بۆیە له‌سه‌ری پێویست بوو فه‌رمان به‌ چاكه‌ بكات و ڕێگریش له‌ خراپه‌ بكات تا ستەمی مروڤ له‌سه‌ر برا مرۆڤەکەی هه‌ڵبگرێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الأُمُورِ} صدق الله العظيم [الحج:41].

‏وه‌ ئیسلامیش بریتیه‌ له‌ خۆبەدەستەوە دان (تەسلیم بوون) جا ئەگه‌ر ته‌سلیم بوون بۆ اللە بێت به‌ دڵسۆزی بۆ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی یان ته‌سلیم بوون بۆ خەلیفەکەی بێت به‌ جێبه‌جێكردنی سنوره‌ بە زۆرەکانی اللە و پێدانی سەرانە. هەروه‌ک ئه‌عرابه‌كان ئه‌وانه‌ی پشتیان له‌ بانگه‌وازه‌كه‌ی پێغه‌مبه‌ر بۆ په‌رستنی اللە ی تاک و تەنهای بێ شه‌ریک هەڵکرد، به‌هه‌مان شێوه‌ پێدانی سەرانەیان به‌ پێغه‌مبه‌ر ڕەت کردەوە، وه‌ ئەوەشیان ڕەت کردەوە ته‌سلیم بن بۆ ئه‌و سنورانه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌، وه‌ جه‌نگیان له‌ دژی موسڵمانان هەڵبژارد. بۆیەش اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت:‌ {قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ ۖ فَإِن تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖ وَإِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُم مِّن قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (16)} صدق الله العظيم [الفتح].

له‌به‌رئه‌وه‌ی له‌و كاته‌دا له‌ دوورگەی عه‌ره‌بی پێغه‌مبه‌ر ده‌ستی به‌ ڕاگه‌یاندنی جیهاد كردبوو بۆ جێبه‌جێكردنی سنوره‌كانی اللە وه‌ چه‌ند نێردراوێكیشی نارد بۆ ده‌وڵه‌ته‌ گه‌وره‌كان. بەهه‌ر حاڵ ئێستا مه‌به‌ستی اللە ی پایەبەرز چیه‌ له‌وه‌ی ده‌فه‌رموێت: { تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ } ؟ جا ئایا مه‌به‌ستی له‌وه‌یه‌ بەزۆر له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی باوەڕ بھێنن ناچاریان بکات؟ جا ده‌ڵێین به‌ڵكو تا بەزۆر ناچاریان بكات له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی ته‌سلیمی ئه‌م سنورانه‌ بن کە اللە له‌ مەحكەمی كتێبه‌كه‌ی دایبه‌زاندووه‌ (واتە ئه‌و سنورانه‌ی سته‌می مرۆڤ له‌سه‌ر برا مرۆڤەکەی قه‌ده‌غه‌ ده‌كات). اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [التوبة:97].

له‌به‌رئه‌وه‌ی سنوره‌كانی اللە هیچ بژارده‌یه‌كیان تێدا نیە؛ به‌ڵكو اللە فه‌رزی كردووه‌ بەوەی ده‌بێت له‌سه‌ر گه‌نده‌ڵ و خراپه‌كارو تێکدەرەکانیان جێبه‌جێ بكرێن.

بۆیە پێویستە بزانن ئیسلام دابه‌ش ده‌كرێته‌ سه‌ر دوو به‌ش ئه‌وانیش موسڵمانی ته‌سلیم بوو بۆ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی وه‌ موسڵمانی ته‌سلیم بوو بۆ ئه‌و سنورانه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌، به‌و مانایه‌ی ته‌سلیمی فه‌رمانڕه‌وا ده‌بێت به‌ پێدانی سەرانەو قبوڵكردنی جێبه‌جێكردنی ئه‌و سنورانه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌.

وه‌ ئه‌ی پرسیاركاری داعشی، له‌سه‌رته‌ بزانیت ئه‌و ئیسلامه‌ی پێغه‌مبه‌ری اللە سوله‌یمان مه‌به‌ستی بوو ئەوە نه‌بوو بەزۆر له‌سه‌ر باوەڕهێنان ناچاریان بکات؛ به‌ڵكو بۆ جێبه‌جێكردنی ئه‌و سنورانه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌ بانگی کردن جا ته‌سلیمی خەلیفەی اللە سوله‌یمان بن درودو سڵاوی لێبێت، بۆیەش فه‌رمووی: {أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ ﴿٣١﴾} [النمل].

ئه‌مه‌ش بۆئەوەی ئاگاداری ئه‌م ئایینی دادپه‌روه‌ریه‌ ڕه‌ببانیه‌ بن جا له‌ دوای ئه‌وه‌ی ئاگاداری ئه‌وه‌ ده‌بن هه‌ر كاتێک کە باوەڕ هاتە ناو دڵه‌كانیانه‌وه‌ ئه‌وا بە دڵسۆزی و به‌وپه‌ڕی قه‌ناعه‌تی دڵیانه‌وه‌ باوەڕ به‌ په‌روه‌ردگاره‌كەیان دەھێنن نه‌ک به‌ زۆرو ناچاركردن.

وه‌ ئه‌ی پرسیاركاری داعشی، له‌سه‌رته‌ ئه‌وەش بزانیت کە قورئان ئایه‌تی مەحكەم و پێکچوو -موته‌شابیهی- تێدایه‌ وه‌ مەحكەمه‌كان دابه‌ش ده‌كرێن بۆ سه‌ر ئایه‌ته‌ ڕوون و ئاشكراكان (آیات بینات) و ئایه‌ته‌ ڕوونكه‌ره‌وه‌كان بۆ ئایه‌ته‌ پێکچوو -موته‌شابیهه‌كان- (ایات مبینات للمتشابه‌)، جا شوێن ئایه‌ته‌ پێکچووەکانی قورئان مه‌كه‌وه‌ دواتر بە ڕواڵەت و دەرەوەی ئایه‌ته‌ پێکچووە (موته‌شابیهه‌كه‌) ڕێگای ڕاستتان لێبشێوێت و گومڕا ببن، چونكه‌ ئه‌وه‌ی لاری و لادان له‌ به‌رامبه‌ر حه‌ق و ڕاستی له‌دڵیدا هه‌یه‌ دێت یه‌كێک له‌ ئایه‌ته‌ پێکچوو -موته‌شابیهه‌كان- دەھێنێت جا شوێنی ده‌كه‌وێت و ده‌ستی پێوه‌ده‌گرێت له‌ كاتێكدا به‌وپه‌ڕی دڵنیاییه‌وه‌ ده‌زانێت ئه‌م ئایه‌ته‌ لە دەرەوەو ڕواڵەتیدا دژو پێچەوانەیە‌ لەگەڵ هه‌موو ئایه‌ته‌ مەحكمه‌ ڕوون و ئاشكراكان جا پشت (له‌ ئایه‌ته‌ مەحكەمه‌ ڕوون و ئاشكراكان‌ ده‌كات کە هیچ پێویستیه‌كیان به‌ لێكدانه‌وه‌ نیه) وه‌ک ئه‌وه‌ی هه‌رگوێیشی لێیان نه‌بوبێت و ده‌ست به‌ ئایەتە پێکچووەکە ده‌گرێت کە هێشتا له‌لایه‌ن ئه‌وانه‌ی له‌ زانستی كتێبه‌كه‌ی اللە دا ڕۆچون پێویستی به‌‌ ته‌فسیرو به‌یان کردن هه‌یه‌. بۆیەش اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی:‌ {هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُوا الأَلْبَابِ} صدق الله العظيم [آل عمران:7].

وه‌ بەوپێیەی ئایه‌تی پێکچوو -موته‌شابیهـ - لێکدانەوەیەکی تری جگە لە مانای ڕواڵەتی هه‌یه بۆیە اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ}.

به‌ڵام ئه‌وانه‌ی له‌ زانستی كتێبه‌كه‌ی اللە دا ڕۆچون (الراسخون في العلم) بەبێ هیچ دژایەتی و کەمو کورتیەک دێن لێکدانەوەی وردو تێروته‌سه‌ل و ته‌واوی له‌ مەحكەمی كتێبه‌كه‌ی اللە قورئانی گه‌وره‌ بۆ دەکەن، جا ئەوەیە جیاوازی نێوان زانایانی موسڵمانان و ئیمام مه‌هدی، له‌به‌رئه‌وه‌ی هه‌ر دەستەیەک ده‌ست به‌ چەند ئایه‌تێکی کتێبەکەی اللە وە دەگرێت کە پێکچوو -موته‌شابیهـ- ن و و ئەوانی تریش ده‌ست به‌ ئایه‌ته‌ مەحكەمه‌كانەوە دەگرن هه‌ر یه‌كێكیشتان دێت به‌ڵگه‌یه‌كی لێ وەردەگرێت و هه‌وڵ و جیھادێکی گه‌وره‌ی پێده‌كات، ئەویتریش دێت به‌ڵگه‌یه‌ک ده‌هێنێته‌وه‌ کە ئه‌وی تر له‌ قورئان ڕەت دەکاتەوە جا هه‌وڵ و جیھادێکی گه‌وره‌ی پێده‌كات، جا نه‌ ئه‌و قه‌ناعه‌ت به‌ئه‌و ده‌كات نه‌ ئه‌ویش قه‌ناعه‌ت به‌ئه‌و ده‌كات! هه‌ریه‌كێكیشیان ده‌ستی به‌ بەڵگەیەک له‌ قورئانەوە گرتووە هه‌روه‌ک بڵێی بڕوایان به‌ به‌شێكی كتێب هه‌یەو كوفریش به‌ هه‌ندێكی ده‌كه‌ن.‌

بۆ نمونه‌ پرسیاركاری داعشی هاتووه‌ بۆمان بەڵگەی به‌ قسه‌كه‌ی پێغه‌مبه‌ری اللە سوله‌یمان بۆ پادشا ئافره‌ته‌‌كه‌ی سه‌به‌ئو گه‌له‌كه‌ی هێناوەتەوە کاتێک ده‌فه‌رموێت: {أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ ﴿٣١﴾}.

جا واگومان ده‌بات مه‌به‌ستی ئه‌وه‌یه‌ بەزۆر له‌سه‌ر باوەڕهێنان ناچاری کردوون! ئایا نازانیت ناوی موسڵمان (مسلم) به‌ موسڵمانی ته‌سلیم بوو بۆ اللە و بێباوەڕی ته‌سلیم بووش بۆ ئه‌و سنورانه‌ی کە اللە دایبه‌زاندووه‌ ده‌وترێت؟ اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (14)} صدق الله العظيم [الحجرات].

له‌به‌رئه‌وه‌ی ناوی باوەڕ به‌ كه‌س ناوترێت ته‌نها ئه‌وانه‌ی به‌ ملكه‌چ بوونی خۆیان باوه‌ڕدارن به‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان نه‌ک به‌ زۆر، هه‌رچی ئیسلامه‌ ئه‌وا به‌ موسڵمانی ته‌سلیم بوو بۆ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی و موسڵمانه‌ ته‌سلیم بووه‌كان بۆ فه‌رمانڕه‌واش ده‌وترێت به‌ قبوڵكردنی پێدانی جزیەو قبوڵكردنی جێبه‌جێكردنی ئه‌و سنورانه‌ی اللە دایبه‌زاندووه‌. سنوره‌كانی اللە ش چەند یاسایەکن بۆ ئه‌وه‌ی سته‌می مرۆڤ له‌ سەر برا مرۆڤەکەی قه‌ده‌غه‌ بكات جێبەجێ دەکرێن.
به‌ نموونه‌ وه‌ک سنوری سزای كوشتن له‌سه‌ر بكوژ به‌ سته‌م، وه‌ سنورو سزای دز له‌ ماڵی برا مرۆڤەکەی، وه‌ سنورو سزای ته‌حه‌دداكار له ئابڕووی برا مرۆڤەکەی جا جێبه‌‌جێكردنی سنوره‌كان به‌ شێوه‌یه‌كی گشتی له‌سه‌ر خراپه‌كارو تێکدەرو گه‌نده‌ڵكاران له‌ زه‌و‌ی تا قه‌ده‌غه‌ی ئه‌وانه‌ بكه‌ن کە سته‌م له‌ خه‌ڵكی ده‌كه‌ن.

وه‌ ئه‌ی پرسیاركاری داعشی، لەڕاستیدا اللە ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی كردووه‌ به‌ پێشه‌وا بۆ خه‌ڵكی وه‌ ئه‌وانه‌ی ده‌وروبه‌رم منیان بۆ ئەوە هه‌ڵنه‌بژاردووه‌، وه‌ ئەو مافەشیان نیه‌؛ به‌ڵكو اللە خۆی پێشه‌واكانی كتێب هه‌ڵده‌بژێرێت جا ده‌سه‌ڵاتی زانستیان به‌سه‌ر سه‌رجه‌م زانایانی ئوممه‌ته‌كانیان زیاد دەکات، جا ده‌یانكات به‌وکەسانەی له‌ زانستی كتێبه‌كه‌ی اللە ڕۆدەچن (الراسخون في العلم)، جا باوەڕمان به‌ ئایه‌ته‌ پێکچووە -موته‌شابیهه‌كانیش- هه‌یەو به‌وپه‌ڕی وردی و ته‌واویش باسیان دەکەین، وه‌ ‌ده‌ست به‌ ئایەتە مەحكمه‌كانیشەوە ده‌گرین، هه‌رهه‌مووشیان له‌لایه‌ن په‌روه‌ردگاره‌كەمانەوه‌یه‌‌، جا‌ واناکەین باوەڕ به‌ هه‌ندێكی بهێنین و كوفریش به‌ هه‌ندێكی بكه‌ین. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:85].

وه‌ ئه‌ی پرسیاركاری داعشی، ئایا بڕوات بەوە هه‌یه‌ کە اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35)} صدق الله العظيم [النحل]؟

جا ئایا ئه‌م فه‌توایەی لای اللە هه‌موو پێغه‌مبه‌رو نێردراوه‌كان ناگرێتەوە به‌وه‌ی ئه‌وان ته‌نها گه‌یاندنی په‌یامه‌كه‌یان له‌سەرە‌ به‌ بانگه‌وازكردنیان بۆ لای په‌رستنی اللە ی تاک و تەنهای بێ شه‌ریک و هاوتا؟ وه ئایا نابینیت اللە فه‌رمانی پێنه‌كردوون خه‌ڵكی بەزۆر لەسەر باوەڕھێنان ناچار بکەن؟ بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدْ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(256)} صدق الله العظيم [البقرة].

جا ئه‌مه‌ یاساو ڕێسایەکی ڕه‌ببانیه‌ کە هه‌موو نێردراوانی لای ‌په‌روه‌رگارەکەیان جێبەجێیان کردووەو خه‌ڵكیان بە زۆر له‌سه‌ر باوەڕهێنان بە اللە ی ڕەحمان ناچارنەکردووە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ} صدق الله العظيم.

له‌به‌رئه‌وه‌ی اللە باوەڕهێنانی بە اللە ی ڕەحمانی لە نێوان بەندەکاندا کردووە بە هه‌ڵبژارده‌یی، جا بۆ هیچ به‌نده‌یه‌ک نیه‌ بێت لێپرسینه‌وه‌ له‌گه‌ڵ‌ به‌نده‌یه‌كی تر له‌سه‌ر باوه‌ڕه‌كه‌ی بە اللە ی ڕەحمان بکات، له‌به‌رئه‌وه‌ی لێپرسینه‌وه‌کەی تایبه‌ته‌ بە اللە ی تاک و تەنهای بێ شه‌ریک و هاوتاو به‌هه‌شتی داناوه‌ بۆ ئه‌وکه‌سەی سوپاسگوزار دەبێت و دۆزەخیشی داناوه‌ بۆ ئه‌وه‌ی بێباوەڕ دەبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ} صدق الله العظيم [الرعد:40].

له‌به‌رئه‌وه‌ی به‌رده‌وامی بۆ لای په‌روه‌ردگار لەنێو بەندەکاندا ھەڵبژاردەییه‌. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (25) فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)} صدق الله العظيم [التكوير].

وه‌ هه‌روه‌ک وتمان اللە باوەڕهێنانی به‌ اللە ی ڕەحمان و بێباوەڕبوون بە اللە ی ڕەحمانی به‌ هه‌ڵبژارده‌یی داناوە، جا به‌نده‌كان بۆیان نیه‌ له‌سه‌ر بێباوەڕی و باوەڕداریەکەیان هه‌ندێكیان لێپرسینه‌وه‌ له‌گه‌ڵ هه‌ندێكیان بکەن، له‌به‌رئه‌وه‌ی لێپرسینه‌وه‌ تایبه‌ته‌ بە اللە ی تاک و تەنهاو به‌هه‌شتی داناوه‌ بۆ ئه‌وه‌ی سوپاسگوزار دەبێت و ئاگریش بۆ ئه‌وه‌ی بێباوەڕ دەبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَقُلِ الحقّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا} صدق الله العظيم [الكهف:29].

جا ئه‌وه‌ كێیه‌ ئێوه‌ی سه‌رپشک كردووه‌ تا لێپرسینه‌وه‌ له‌گه‌ڵ خه‌ڵكی له‌سه‌ر باوه‌ڕه‌كه‌یان بكه‌ن! به‌ڵگه‌تان بهێنن ئەگه‌ر ڕاست ده‌كه‌ن؟

له‌وه‌یه‌ داعشی بیه‌وێت بڵێت: "ئه‌ی ئایا اللە له‌سه‌ر زمانی ذولقه‌رنه‌ین نافه‌رموێت؛ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَيَسْأَلُونَكَ عَن ذِي الْقَرْنَيْنِ قُلْ سَأَتْلُو عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا﴿٨٣﴾ إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَآتَيْنَاهُ مِن كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا ﴿٨٤﴾ فَأَتْبَعَ سَبَبًا ﴿٨٥﴾ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا قُلْنَا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِيهِمْ حُسْنًا ﴿٨٦﴾ قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا ﴿٨٧﴾ وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَىٰ وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا ﴿٨٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف]"؟

لەپاش ئه‌وه‌ ئیمام مه‌هدی ناصر محمد به‌ حه‌ق به‌ڵگه‌ دەهێنێتەوەو ده‌ڵێین: ئایا ئه‌و فه‌رمووی ئه‌وه‌ی كوفر بكات دواتر سزای ده‌ده‌ین یان فه‌رموویه‌تی: {أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا}؟

جا مه‌به‌سته‌كه‌ی خەڵکی سته‌مكارو‌ تێکدەرو خراپەکارە له‌ زه‌وی کە بریتی بوون له‌ خودی یه‌ئجوج و مه‌ئجوج له‌ ده‌روازه‌كه‌ی باكور له‌به‌رئه‌وه‌ی ئه‌وكاته‌ اللە ذولقه‌رنه‌ینی له‌ زه‌ویدا جێگیر کردبوو جا بڕیاری گه‌شتێكی جیهادی جیهانی ڕاگه‌یاند تا فەرمان به‌ چاكه‌ بكات و ڕێگریش له‌ خراپه‌ بكات وه‌ بانگەوازی خه‌ڵكیش بۆ باوەڕ هێنان بە اللە ی ڕەحمان بکات، وه‌ سته‌می به‌نده‌كان له‌سه‌ر به‌نده‌كانیش هه‌ڵبگرێت، وە اللە فه‌رمانی پێنه‌كردبوو بەزۆر خه‌ڵكی له‌سه‌ر باوەڕهێنان ناچاربکات.

وه‌ ئایا ده‌زانیت له‌به‌رچی اللە فه‌رمانی به‌ نێردراوەکان نه‌كردووه‌ خه‌ڵكی بە زۆر له‌سه‌ر باوەڕ هێنان بە اللە ی ڕەحمان ناچار بکەن؟ له‌به‌رئه‌وه‌ی اللە هه‌رگیزاو هه‌رگیز بەم شێوەیە نه‌ باوەڕەکەیان لێ قبوڵ ده‌كات نه‌ پەرستنەکەشیان بۆ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان له‌كاتێكدا به‌ زۆر ناچارکرابن بەڵکو ته‌نها ئه‌وكاته‌ قبوڵی ده‌كات کە به‌ دڵسۆزی له‌ قوڵایی دڵیانەوە به‌وپه‌ڕی قه‌ناعه‌تی خۆیان بۆ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان و تەنها له‌ ترسی په‌روه‌ردگاری پەرستراوی تاک و تەنها بیكه‌ن نه‌ک له‌ ترسی به‌‌نده‌كان. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:‌ {إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ} صدق الله العظيم[التوبة:18].

جا ئایا ئه‌م دووڕوانه‌ت بینیوه‌ کە لە ڕواڵەتدا باوەڕەکەیان دەردەخەن و لە ناخیشەوە فێڵبازن و بێباوه‌ریه‌كەیان ده‌شارنه‌وه‌ تا ببن بە گێڕەرەوەی فه‌رمووده‌كانی پێغه‌مبه‌ر؛ کە به‌ له‌شگرانی ته‌مبه‌ڵیه‌وه‌ (نه‌ک ته‌مبه‌ڵی ماندووبوون) نوێژیان دەکرد؛ به‌ڵكو له‌به‌رئه‌وه‌ی ناچاربوون نوێژ بكه‌ن تا پیلانه‌كەیان ئاشکرا نه‌بێت (كه‌ بریتی بوو له‌ هه‌ڵخه‌ڵه‌تاندنی خه‌ڵكی لە ڕێی فه‌رمووده‌كانه‌وه‌ به‌ هه‌ڵبه‌ستانی فه‌رمووده‌ به‌ ده‌می پێغه‌مبه‌رو ده‌ستكاری كردن و شێواندنی فەرموودەکانی، چونکە لە دەستکاری کردن و شێواندنی قورئان بێئومێد بوو بوون)، وه‌ به‌هه‌مان شێوه‌ له‌ ماڵه‌كه‌شیان به‌ پێغه‌مبه‌ر دەبەخشی به‌ڵام به‌ دڵگرانیه‌وه‌ له‌به‌رئه‌وه‌ی نەیاندەویست هیچ شتێک بە اللە ببەخشن به‌ڵكو له‌به‌رئه‌وه‌‌ی ناچارن بوون له‌سه‌ر به‌خشین تا پیلان و كاروباره‌كانیان ئاشکرا نه‌بێت؟ جا ئایا ده‌بینیت اللە ئه‌مانه‌ی لێ قبوڵكردبن؟ وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحکەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {قُلْ أَنفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ ۖ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ (53) وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ (54)} صدق الله العظيم [التوبة].

بۆیە اللە فه‌رمانی به‌ نێردراوه‌كان نه‌كردووه‌ خه‌ڵكی بەزۆر له‌سه‌ر باوەڕهێنان بە اللە ی ڕەحمان ناچاربکەن تا بەم شێوەیە بیپه‌رستن له‌كاتێكدا بەزۆر ناچارکرابن له‌به‌رئه‌وه‌ی هەرگیز اللە ئەم په‌رستشه‌یان لێ قبوڵ ناكات کاتێک به‌ زۆر ناچارکراون تا ئەوکاتەی به‌ دڵسۆزی له‌ ترسی په‌روه‌ردگاری پەرستراو نه‌بێت نه‌ک له‌ ترسی به‌نده‌كان. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ} صدق الله العظيم [التوبة:18].

وه‌ ئه‌ی گەلی دەستەی داعشی، وه‌ ئه‌ی گه‌لی سه‌رجه‌م ئه‌وانه‌ی ئایینه‌كه‌تان بۆ چه‌ندین ده‌ستەو حزبی جیاجیا به‌ش به‌ش كردووه‌، منی ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی هه‌میشه‌ سورم له‌سه‌رئه‌وه‌ی هیچ قسه‌یه‌ک لەسەر اللە نەکەم ئەگه‌ر لێی دڵنیا نه‌بم ته‌نها حه‌ق نه‌بێت من بۆ لای حوكم كردن به‌ كتێبەکەی اللە قورئانی گه‌وره‌ بانگەوازی ئێوه‌و سه‌رجه‌می ئه‌وانه‌ش ده‌كه‌م کە جیاوازو ناکۆک بوون له‌ موسڵمانان و نه‌صاراو یه‌هود تا‌ دەربارەی ئەو شتانه‌ی لەسەری جیاوازو ناكۆكن حوكم و دادوه‌ری له‌ نێوانتاندا بکەین وه‌ تا له‌ دژی مه‌سیحی درۆزن و سه‌ربازه‌كانی شان و شه‌و‌كه‌تتان یه‌ک بخه‌ین، جا لە اللە بترسن به‌ڵكو ڕه‌حمتان پێبكات.

وه‌ هه‌رگیزاو هه‌رگیز سه‌رجه‌م زانایانی موسڵمانان و نه‌صاراو یه‌هود بەهەر هەموویانەوە ناتوانن به‌ ده‌سه‌ڵاتی زانستی قورئانی گه‌وره‌ به‌سه‌ر ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانیدا زاڵ بن هه‌رچه‌نده‌ هه‌ندێكیشیان بۆ هه‌ندێک ببن به‌ به‌سه‌رخه‌رو پاڵپشت، ئایا‌ ده‌زانن له‌به‌رچی؟ له‌به‌رئه‌وه‌ی من ئاگادارم به‌ ‌ئایه‌ته‌ مەحكەمەكانی قورئان وه‌ ئاگادارم بە لێکدانەوەی ئایه‌ته‌ پێکچوو -موته‌شابیهه‌كانی- قورئان جا ھەر كه‌سانێکتان بێن دەمەقاڵێم له‌گه‌ڵدا بكەن ئه‌وا هەر من به‌ ده‌سه‌ڵاتی زانست دەتانبەزێنم جا من گرەنتی ئه‌م به‌ڵێنه‌م دەکەم وه‌ هه‌ر به‌م قورئانه‌ش بۆ ڕێگای ڕاست و دروست ڕێنمایی دەکەم.

وه‌ ته‌مه‌نی بانگه‌وازی مه‌هدیه‌تیش بۆ هه‌موو خه‌ڵكی گه‌یشته‌ كۆتایی ساڵی ده‌یه‌م و ئەو زانایانەی موسڵمانانیش کە بڕوایان قورئان هەیە وه‌ڵامی بانگه‌وازی حوكم كردن به‌ كتێبەکەی اللە قورئانیان نه‌دایه‌وه؛ تەنها ئەوەی پەروەردگارم ڕه‌حمی پێكردبێت! جا له‌بەرامبەر سزای ڕۆژه‌ سەخت و دژوارەکە (يومٍ عقيمٍ) بە هەسارەی سزا کە له‌ به‌رده‌رگای هاتنیه‌تی بۆ کوێ دەڕۆن و ڕادەکەن؟ ئه‌وه‌ی پێی دەڵێن هه‌ساره‌ی ده‌یه‌می نیبیرۆ، کە بریتیە له‌ خودی هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ر کە اللە به‌ ناردنی دوكه‌ڵێكی ئاشكرای یه‌كێک له‌ نیشانه‌ گه‌وره‌كانی قیامه‌ت (دخان) توشتان دەکات و دواتر سزایه‌كه‌ی هه‌رهه‌مووتان ده‌گرێته‌وه‌، جا بۆ كوێ ده‌ڕۆن ئه‌ی گه‌لی پشتهه‌ڵكه‌ران له‌ بانگه‌وازی حوكم كردن بۆ لای اللە ی تاک و تەنهای بێ شه‌ریک و هاوتا؟ وه‌ هیچیش له‌سه‌ر ئیمام مه‌هدی ناصر محمد نیه‌ ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێت حوكمی اللە تان له‌ مەحكەمی قورئان بۆ دەربهێنێت ئەگه‌ر ئێوه‌ باوەڕتان پێی هەبێت، جا وه‌ڵامی بانگه‌وازكار ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی بده‌نه‌وه‌. ‌

له‌وه‌یه‌ داعشی بیه‌وێت بڵێت: "له‌سه‌رخۆ ئه‌ی ناصر محمد، چۆن به‌خۆت ده‌ڵێیت ئیمام مه‌هدیم له‌ كاتێكدا ئێمه‌ بڕوامان وایه‌ ناوی ئیمام مه‌هدی (محمد بن عبد الله) یه‌ هەروەک فه‌رمووده‌كه‌ی محمد نێردراوی اللە ده‌رباره‌ی ناوی ئیمام مه‌هدی پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌، کە پێغه‌مبه‌ری اللە درودو سڵاوی لێبێت فه‌رموویه‌تی: [يواطئ اسمه اسمي]، له‌به‌ر ئه‌وه‌ بڕوامان وایه‌ ناوی ئیمام مه‌هدی وەک ناوی پێغه‌مبه‌ره‌". له‌پاش ئه‌وه‌ ئیمام مه‌هدی به‌ڵگه‌ به‌سه‌ر ئه‌م پرسیاركارانه‌دا‌ جێبەجێ دەکات و ده‌ڵێم: ئای لە سەرسامی سەبارەت بە زانایانی ئوممه‌ت له‌كاتێكدا به‌وپه‌ڕی دڵنیاییه‌وه‌ ده‌زانن تواطؤ مه‌به‌ستی تطابق نیه‌؛ به‌ڵكو مه‌به‌ست له تواطؤ ڕێككه‌وتن (توافق) ـه‌ وه‌ له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی به‌مه‌ش ده‌زانن ئەوا هه‌ر دێن ناوی ئیمام مه‌هدی وەکو ناوی پێغه‌مبه‌ر‌‌ لێدەکەن! جا له‌پاش ئه‌وه‌ بە حەق به‌ڵگه‌یان به‌سه‌ردا جێبەجێ دەکەین و ده‌ڵێم: تواطؤ له‌ زماندا مه‌به‌ست پێی توافق ــه‌ به‌و مانایه‌ی ناوی محمد به‌ ڕێككه‌وتوویی له‌گه‌ڵ ناوی ئیمام مه‌هدی ناصر محمد (به‌سه‌رخه‌ری محمد) دێت، وه‌ اللە لە ناوەکەمدا ڕێككه‌وتنه‌كه‌ی لەگەڵ ناوی محمد له‌ ناوی باوكم داناوه‌ ئه‌مه‌ش له‌به‌رئه‌وه‌ی اللە ئیمام مه‌هدی نە پێغه‌مبه‌رێتی و نە بە نێردراوێک ڕەوانە دەکات؛ به‌ڵكو اللە مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو به‌ به‌سه‌رخه‌ری محمد (‌ناصر محمد) ڕەوانە دەکات، به‌ مانای به‌ به‌سه‌رخه‌ر بۆ محمد نێردراوی اللە درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی، بۆیەش بۆ شوێنکەوتنی پێڕەوو بەرنامەی پێغەمبەرێتی یه‌كه‌م كتێبەکەی اللە و سوننه‌تی ڕاست و دروستی نه‌به‌وی بانگەوازتان دەکەم جا ئه‌مانه‌ هه‌ردووكیان له‌لایه‌ن اللە وەن مه‌گه‌ر ته‌نها ئه‌م فه‌رموودانه‌ نه‌بن کە دژو پێچەوانەیە لەگەڵ ئایەتە مەحكەمەکانی قورئان، جا بزانن ئه‌م فه‌رموودانه‌ له‌لایه‌ن جگە لە اللە وەن واته‌ له‌لایەن شه‌یتانی نه‌فره‌ت لێكراوه‌وه‌ن. وه‌كو ئه‌م فه‌رمووده‌ هه‌ڵبه‌ستراوه‌ی گوایه‌ له‌لایەن پێغه‌مبه‌ره‌وه‌یه درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی کە ده‌ڵێت:‌
اقتباس المشاركة :
[أمرت أن أقاتل الناس حتى يشهدوا أن لا إله إلا الله وأن محمدًا رسول الله، ويقيموا الصلاة، ويؤتوا الزكاة، فإذا فعلوا ذلك عصموا مني دماءهم وأموالهم إلا بحق الإسلام، وحسابهم على الله].
انتهى الاقتباس
کۆتایی پێهات.

به‌ڵام ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ له‌لایه‌ن شه‌یتانه‌وه‌یه‌ نه‌ک له‌لایه‌ن اللە ی ڕەحمان له‌به‌رئه‌وه‌ی دژو پێچەوانەیە لەگەڵ ئایەتی مەحكەمی قورئان وه‌ له‌ نێوانی ئه‌وو نێوان ئایەتی مەحكەمی قورئان دژایەتی و جیاوازیه‌كی زۆر هه‌یه‌، جا وه‌رن با ڕێسای کتێبەکەی اللە بۆ ئاشکراکردنی فه‌رمووده‌ درۆینه‌كان به‌ زمانی پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ جێبەجێ بکەین، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (81) أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا (82)} صدق الله العظيم [النساء].

جا له‌ میانه‌یدا حوكمی حه‌قی اللە ی لێده‌رده‌هێنین به‌وه‌ی فه‌رمووده‌كانی پێغەمبەریش له‌لایه‌ن اللە وەن به‌ڵام ئه‌وه‌نده‌ هه‌یه‌ له‌ ده‌ستكاری و شێواندن وه‌كو قورئانی گه‌وره‌ کە اللە پاراستوویه‌تی نەپارێزراون، بۆیەش اللە مەحكەمی قورئانی گه‌وره‌ی كردووه‌ به‌ سەرچاوەو به‌سه‌ر فه‌رمووده‌كانی پێغەمبەردا زاڵ کردووە، وه‌ اللە ئەوەی پێڕاگەیاندوون ئه‌گه‌ر هه‌ر فه‌رمووده‌یه‌كتان بینی لەگەڵ ئایەتی ‌مەحكەمی قورئانی گه‌وره‌ دژو پێچەوانە بوو ئه‌وا به‌دڵنیاییه‌وه‌ بزانن ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ هه‌ڵبه‌ستراوه‌و له‌لایه‌ن جگە لە اللە وەیە له‌به‌ر ئه‌وه‌ی بێگومان دواتر له‌نێوانی ئه‌م فه‌رمووده‌ هه‌ڵبه‌ستراوەی کە به‌ناوی پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ وتراوەو لەکاتێکیشدا ئه‌و نه‌یوتووه‌و لە نێوان مەحكەمی قورئان جیاوازی و دژایەتیکی زۆر بەهەموو شێوەیەک دەبینن. هه‌ر‌وه‌ک ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌‌ی کە له‌ نێوان زانایانی موسڵمانان (متفق علیه‌) ــه‌ به‌ بوختان و درۆ به‌ ده‌می پێغه‌مبه‌ره‌وه درودو سڵاوی لێبێت لەکاتێکدا ‌هه‌رگیز ئه‌و شتی وای نه‌فه‌رمووه‌، جا ئایا چۆن ئەو ئه‌م فه‌رمانه‌ دەهێنێت به‌ زۆرلێكردنی خه‌ڵكی تا باوەڕ بهێنن لەکاتێکدا اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت:‌ {لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدْ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(256)} صدق الله العظيم؟

وه‌ دژو پێچەوانەی ئه‌وه‌شە كه‌ اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35)} صدق الله العظيم؟

وه‌ دژو پێچەوانەی ئه‌وه‌شە کە اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَقُلِ الحقّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا} صدق الله العظيم؟

وه‌ دژو پێچەوانەی ئه‌مه‌ش كه‌ اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)} صدق الله العظيم.

وه‌ دژو پێچەوانەی ئه‌مه‌ش کە اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ} صدق الله العظيم.

جا له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ له‌گه‌ڵ زۆرێكی ئایه‌ته‌ مەحكەمه‌ ڕوون و ئاشكرایەکان بۆ زانایانی ئوممه‌ت و موسڵمانان به‌ گشتی دژو پێچەوانەیە جا له‌گه‌ڵ ئه‌مه‌شدا ده‌بینن بەبێ جیاوازی له‌لایه‌ن زانایانی ئوممه‌ت متفق علیه‌ ـیه‌! جا چۆن به‌م شێوه‌یه‌ خۆیان و ئوممه‌ته‌كه‌یشیان گومڕاكردووه‌؟ جا سه‌یری ڕێککەوتنی گێڕەرەوەکان بكه‌ن له ڕوانگه‌ی ‌ڕاستی و دروستی ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌وه‌:‌
اقتباس المشاركة :
عن ابن عمر رضي الله عنهما أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: [أمرت أن أقاتل الناس حتى يشهدوا أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله و يقيموا الصلاة و يؤتوا الزكاة فإذا فعلوا ذلك عصموا مني دمائهم وأموالهم إلا بحق الإسلام و حسابهم على الله تعالى] متفق عليه.
انتهى الاقتباس
ئای چەندە نائومێدکەرە چەندە مایەی حه‌سره‌تە! چۆن شوێن فه‌رمووده‌یه‌كی هه‌ڵبه‌ستراو به‌ ناوی اللە و نێردراوەکەی ده‌كه‌ون کە له‌لایه‌ن شه‌یتانه‌ به‌شه‌ره‌كانه‌وه‌یەو به‌ناوی گێڕەرەوەیەک سه‌نه‌دیان كردوون‌ و دەیگوازنەوە؟ له‌وه‌یه‌ گێڕەرەوەکانیش نەیانوتبێت بەڵام خستوونەتە پاڵ ئەوانەوە. وه‌ ئەگه‌ر تەنانەت له‌وانیش بوون ئه‌وا به‌ڵكو گومانێكیان لێی هه‌بوبێت به‌وه‌ی ئایا ‌ده‌بێت له‌لای پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ بێت وه‌ دركیان به‌وه‌ نه‌كردبێت‌ ئه‌مه‌ فه‌رمووده‌یه‌كی هه‌ڵبه‌ستراوه‌ به‌ حیكمه‌تێكی شه‌یتانی ئه‌مه‌ش تا خه‌ڵكی هه‌ر هه‌مووی جه‌نگ له‌ دژی ئیسلام و موسڵمانان به‌هۆی ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌وه‌ ڕابگەیەنن، له‌به‌رئه‌وه‌ی دواتر ده‌ڵێن: "ئەگه‌ر بێتو بنبڕیان نه‌كه‌ین ئه‌وان دواتر ئەوان به‌هۆی ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌وه‌ بەزۆر له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی بڕۆینه‌ ناو ئایینه‌كه‌یان ناچارمان ده‌كه‌ن وه‌ بەزۆر ناچارمان ده‌كه‌ن تا نوێژی ئه‌وان بكه‌ین و ڕۆژووی ئه‌وان بگرین یان ئه‌وه‌تا خوێنمان ده‌ڕێژن و ده‌ست به‌سه‌ر ماڵ و سامانماندا ده‌گرن و ته‌حه‌ددای ‌ئافره‌ت و منداڵه‌كانمان ده‌كه‌ن". جا ئه‌مه‌ بریتیه‌ له‌ حیكمه‌ته‌ پیسه‌كه‌ی شه‌یتان له‌ هه‌ڵبه‌ستانی ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌، ئه‌مه‌ش بۆ هیچ نیه‌ تەنھا ئەوە نەبێت تا بێباوه‌ڕه‌كان بكات به‌ یه‌ک ده‌ست له‌سه‌ر جەنگ کردن لەگەڵ موسڵمانان. وه‌ گێڕەرەوەکەش له‌ پیلانی ئه‌م فه‌رمووده‌ شه‌یتانیه‌ تێنه‌گه‌یشتووه.‌

به‌هه‌رحاڵ، ئێمه‌ تانە له‌ هیچ یه‌كێک له‌ گێڕەرەوەی فه‌رمووده‌كان ناده‌ین: به‌ڵكو ئیمام مه‌هدی ناصر محمد دێت وه‌ری ده‌گرێت جا به‌ مەحكەمی كتێبه‌كه‌ی اللە قورئانی گه‌وره‌ی نیشان ده‌دات پاشان ئه‌وه‌ی هه‌ڵبه‌ستراوه‌ به‌ مەحكەمی كتێبه‌كه‌ی اللە پوچه‌ڵی ده‌كاته‌وه به‌ به‌تاڵ كردنه‌وه‌ی و هیچیش گوێم لێی نیه‌ وه‌ ئیمام مه‌هدیش له‌سه‌ر زانایانی موسڵمانان جگه‌ له‌ یه‌ک مه‌رج نه‌بێت به‌ ته‌نها هیچی تری بۆ نیه‌ ئه‌ویش ئەوەیە قبوڵی ئه‌وه‌ بكه‌ن اللە له‌ نێوانیان دەربارەی ئه‌و شتانه‌ی له‌سه‌ری جیاوازو ناكۆكن دادوەری بکات له‌به‌رئه‌وه‌ی هیچ له‌سه‌ر ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی نیه‌ ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێت حوكمی اللە تان له‌ مەحكەمی قورئانی گه‌وره‌وە بۆ دەربهێنێت، جا ئەگه‌ر نه‌متوانی ئه‌وه‌ له‌ نێوانتاندا بکەم ئه‌وا ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو به‌سه‌رخه‌ری محمد (ناصر محمد) نیم جا ئه‌مه‌ له‌ نێوانی من و ئێوه‌دا‌یه‌.‌

وە درودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەران، سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان ..
براتان ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی.
ـــــــــــــــــــــ

تێبینی: بۆ سەرجەم پشتیوانە چاکەکارە پێشکەوتووەکانی جیھان ئەوانەی بە شەوو ڕۆژ هەڵدەستن بە بڵاوکردنەوەی بانگەوازی مەھدیەت و بێتاقەت و ماندووش نابن، لەسەرتانە ھەرچەندی بتوانن بە ھەموو حیلەو ھۆکارو وەسیلەیەک لەبەر گرنگیە گەورەکەی ئەم بەیانە بە ماڵپەڕو پێگەکانی بەشەر بگەیەنن.

اقتباس المشاركة 158549 من موضوع عاجل وهام: رد الإمام المهديّ على السائلين في دين الله الرحمة للعالمين..

https://albushra-islamia.org./showthread.php?p=158533

الإمام ناصر محمد اليماني
18 - ذو القعدة - 1435 هـ
13 - 09 - 2014 مـ
03:29 صباحاً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
ـــــــــــــــــــ

عـــــــــــــــــاجل وهام

رد الإمام المهديّ على السائلين في دين الله الرحمة للعالمين ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وجميع المؤمنين وأسلم تسليماً، أمّا بعد..
لا ينبغي أن يكون هناك تناقضاً في كتاب الله القرآن العظيم لأنّ الله أفتى في محكم كتابه أنّه لم يأمر الرسل أن يُجبروا الناس على الإيمان وإنّما عليهم البلاغ وعلى الله الحساب. تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35)} صدق الله العظيم [النحل].

ولكنّ الله أمر الرسل أن يُجبروا الناس من بعد التمكين على أن يُسلموا لحدود الله التي تمنع ظلم الإنسان عن أخيه الإنسان لكون إقامة حدود الله جبريّة على المسلم والكافر على حدِّ سواء، وكذلك الزكاة أمر جبريّ على المسلم والكافر على حدِّ سواء، وإنّما تسمّى زكاة على المسلم وجزية على الكافر وتُجمع في بيت المال وللكافرين الحقّ فيها كما للمسلمين من مصالح ومشاريع وصدقات.

وعلى كل حالٍ، فحين مكّن الله نبيَّه سليمان في الأرض أصبح عليه أمرٌ جبريٌّ أن يأمر بالمعروف وينهى عن المنكر، ودعا ملكة سبأ وقومها أن يأتوا مسلمين لِما أنزل الله، ومن ثم يبيّن لهم حدود ما أنزل الله ويدعوهم للإيمان بالرحمن لمن شاء منهم أن يستقيم. ولم يأمره الله أن يُجبرهم على الإيمان بل على الإسلام وهو الاستسلام لحدود ما أنزل الله، لكون نبيّ الله سليمان من الذين مكّنهم الله في الأرض ووجب عليه أن يأمر بالمعروف وينهى عن المنكر ليرفع ظلم الإنسان عن أخيه الإنسان. تصديقاً لقول الله تعالى:
{الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الأُمُورِ} صدق الله العظيم [الحج:41].

والإسلام هو الإستسلام سواء يُسلم وجهه لله خالصاً لربّه أو يستسلم لخليفته بتطبيق حدود الله الجبريّة ودفع الجزية. مثال الأعراب الذين أعرضوا عن دعوة النَّبيّ لعبادة الله وحده لا شريك له وكذلك رفضوا دفع الجزية للنبيّ والاستسلام لحدود ما أنزل الله واختاروا الحرب ضدّ المسلمين. ولذلك قال الله تعالى: {قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ ۖ فَإِن تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖ وَإِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُم مِّن قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (16)} صدق الله العظيم [الفتح]. لأنّ في ذلك الوقت كان قد بدأ النَّبيّ بإعلان الجهاد لتطبيق حدود الله في الجزيرة العربيّة وراسل الدول العظمى.

وعلى كل حال فما يقصد الله بقوله تعالى {تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ}؟ فهل يقصد إجبارهم على الإيمان؟ ونقول بل يجبروهم على الاستسلام لحدود ما أُنزل في محكم كتابه. وقال الله تعالى: {الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [التوبة:97]. لكون حدود الله لا خيار لهم فيها؛ بل فرضَ الله تطبيقها على المفسدين منهم.

ألا وأنّ الإسلام ينقسم إلى قسمين مُسلمٌ لربّه ومسلمٌ لحدود ما أنزل الله، بمعنى أنّه يُسلم للحاكم بدفع الجزية والقبول بتطبيق حدود ما أنزل الله.

ويا أيها السائل الداعشي، عليك أنْ تعلم أنّ الإسلام الذي يقصده نبيّ الله سليمان لا يقصد به إجبارهم على الإيمان؛ بل يدعوهم لتطبيق حدود ما أنزل الله فيستسلمون لخليفة الله سليمان عليه الصلاة والسلام، ولذلك قال:
{أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ ﴿٣١﴾} [النمل]. وذلك حتى يعلموا دين العدالة الربانيّة ولمّا يدخل الإيمان إلى قلوبهم فيؤمنوا لربّهم من خالص قلوبهم وليس بالإكراه.

ويا أيها السائل الداعشي، عليك أن تعلم أنّ القرآن فيه محكمٌ ومتشابهٌ وينقسم المحكم إلى آياتٍ بيناتٍ وآياتٍ مُبيّناتٍ للمتشابه، فلا تتّبعوا متشابه القرآن فيضلّكم عن سبيل الله ظاهرُ المتشابه، لكون الذي في قلبه زيغٌ عن الحقّ يأخذ إحدى الآيات المتشابهات فيتّبعها ويعتصم بها برغم أنّه يعلم علم اليقين أنّ تلك الآية مخالفةٌ في ظاهرها كافةَ آيات الكتاب المحكمات البيّنات فيُعرض عنهنّ وكأنّه لم يسمعهنّ ويعتصم بالمتشابه الذي لا يزال بحاجةٍ للتفسير والبيان من الراسخين في علم الكتاب. ولذلك قال الله تعالى:
{هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُوا الأَلْبَابِ} صدق الله العظيم [آل عمران:7].

وبما أنّ المتشابه له تأويلٌ غير ظاهره ولذلك قال الله تعالى:
{فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ}، ولكنّ الراسخون في علم الكتاب يأتون بتأويله وتفصيله من محكم القرآن العظيم من غير أي تناقضٍ، وذلك هو الفرق بين علماء المسلمين والإمام المهديّ، لكون كلّ طائفةٍ تتمسّك بآياتٍ في الكتاب متشابهاتٍ وأخرى محكماتٍ وكلٌّ منهم يأخذ له دليلاً ويجاهد به جهاداً كبيراً، والآخر يأتيه بدليل نفيٍ آخر من القرآن فيجاهده به جهاداً كبيراً، فلا هذا أقنع هذا ولا هذا أقنع هذا! وكلٌّ معتصمٌ بدليلٍ من القرآن وكأنّهم يؤمنون ببعض الكتاب ويكفرون ببعضٍ.

وعلى سبيل المثال السائل الداعشي يأتينا بدليل قول نبيّ الله سليمان لملكة سبأ وقومها: {أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ ﴿٣١﴾}، فظنّ أنه يُقصد به الإكراه على الإيمان! ألا تعلم أنَّ تسمية المسلم قد تُطلق على المُسلم لله والكافر المستسلم لحدود ما أنزل الله؟ وقال الله تعالى: {قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (14)} صدق الله العظيم [الحجرات].

لكونه لا يُطلق اسم الإيمان إلا على المؤمنين بربّهم طوعاً وليس كرهاً، وأما الإسلام فيطلق على المسلمين لربّهم والمسلمين للحاكم بالقبول بدفع الجزية والقبول بتطبيق حدود ما أنزل الله. ألا وإنّ الحدود هي أحكامٌ يتمّ تطبيقها لتمنع ظلم الإنسان عن أخيه الإنسان.
مثال حدّ القتل على القاتل ظلماً، وحدّ السارق مال أخيه الإنسان، وحدّ المعتدي على عرض أخيه الإنسان، وتطبيق الحدود بشكلٍ عام على المفسدين في الأرض لمنعهم من ظلم الناس.

ويا أيها السائل الداعشي، إنّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني قد جعله الله للناس إماماً ولم يصطفِني مَنْ حولي ولا ينبغي لهم؛ بل الله يصطفي أئمة الكتاب فيزيدهم بسطةً في العلم على كافة علماء أمّتهم فيجعلهم راسخين في علم الكتاب، فنؤمن بمتشابهه ونفصّله تفصيلاً، ونعتصم بمحكمه، وكلٌّ من عند ربّنا، ولا نؤمن ببعض الكتاب ونكفر ببعض. وقال الله تعالى:
{أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:85].

ويا أيّها السائل الداعشي، فهل تؤمن بقول الله تعالى:
{وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35)} صدق الله العظيم [النحل]؟ أليست تلك فتوى من الله تشمل كافة الأنبياء والمرسلين أنْ ليس عليهم إلا البلاغ بالدعوة إلى عبادة الله وحده لا شريك له وأنّ الله لم يأمرهم أن يُكرهوا الناس حتى يكونوا مؤمنين؟ تصديقاً لقول الله تعالى: {لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدْ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(256)} صدق الله العظيم [البقرة].

فهذا ناموسٌ ربانيٌّ طبقه جميعُ الرسل من ربّهم ولم يجبروا الناس على الإيمان بالرحمن. تصديقاً لقول الله تعالى:
{فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ} صدق الله العظيم. لكون الإيمان بالرحمن جعله الله اختياريّاً فيما بين العبيد، فلا يحقّ لعبدٍ أن يحاسب عبداً على الإيمان بالرحمن لأنّ ذلك يختصّ بحسابه الله وحده لا شريك له وجعل الجنة لمن شكر والنار لمن كفر. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ} صدق الله العظيم [الرعد:40]. لكون الاستقامة إلى الربّ اختياريّة فيما بين العبيد. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (25) فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)} صدق الله العظيم [التكوير].

وكما قلنا إنّ الإيمان بالرحمن والكفر بالرحمن جعله الله اختيارياً فلا دخل للعبيد أن يحاسب بعضهم بعضاً على الكفر والإيمان لكونه يختصّ بحسابه الله وحده وجعل الجنّة لمن شكر والنار لمن كفر. تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَقُلِ الحقّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا} صدق الله العظيم [الكهف:29]. فمن ذا الذي خوّلكم أنْ تحاسبوا الناس على الإيمان! قل هاتوا برهانكم إن كنتم صادقين؟

وربما يودّ الداعشي أن يقول: "ألم يقل الله على لسان ذي القرنين؛ قال الله تعالى:
{وَيَسْأَلُونَكَ عَن ذِي الْقَرْنَيْنِ قُلْ سَأَتْلُو عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا﴿٨٣﴾ إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَآتَيْنَاهُ مِن كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا ﴿٨٤﴾ فَأَتْبَعَ سَبَبًا ﴿٨٥﴾ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا قُلْنَا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِيهِمْ حُسْنًا ﴿٨٦﴾ قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا ﴿٨٧﴾ وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَىٰ وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا ﴿٨٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف]"؟ فمن ثمّ يقيم الإمام المهديّ ناصر محمد الحجّة بالحقّ ونقول: فهل قال وأما من كفر فسوف نعذبه أم أنّه قال: {أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا}؟ ويقصد الظالمين للناس المفسدين في الأرض وهم ذاتهم يأجوج ومأجوج في البوابة الشماليّة لكون الله مكّن ذا القرنين في الأرض فأعلن رحلته الجهاديّة العالميّة ليأمر بالمعروف وينهى عن المنكر ويدعو للإيمان بالرحمن ويرفع ظلم العبيد عن العبيد، ولم يأمره الله أن يكرههم على الإيمان.

وهل تدري لماذا لم يأمر الله الرسل أن يُكرِهوا الناس على الإيمان بالرحمن؟ وذلك لأنّ الله لن يتقبل منهم إيمانهم ولا عبادتهم لربهم وهم كارهون حتى تكون عبادتهم خالصةً لربّهم من ذات أنفسهم خوفاً من الربّ المعبود وحده وليس خشيةً من العبيد. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ} صدق الله العظيم[التوبة:18].

فهل رأيت المنافقين الذين أظهروا الإيمان وأبطنوا الكفر حتى يكونوا من رواة الأحاديث عن النَّبيّ فقد كانوا يصلّون لربّهم وهم كسالى وليس كسل التعب؛ بل لكونهم مجبرين على الصلاة حتى لا يُكتَشف أمرهم، وكذلك كانوا ينفقون أموالهم للرسول وهم كارهون لكونهم لا يريدون أن ينفقوا لله شيئاً وإنما مجبرين على الإنفاق حتى لا يُكتشف أمرهم؟ فهل ترى الله قد تقبّل منهم؟ والجواب في محكم الكتاب قال الله تعالى:
{قُلْ أَنفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ ۖ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ (53) وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ (54)} صدق الله العظيم [التوبة].

ولذلك لم يأمر الله الرسل أن يُجبروا الناس على الإيمان بالرحمن فيعبدوه وهم كارهون لكونه لن يتقبل منهم عبادتهم كرهاً إلا أنْ تكون عبادتهم خالصة لله خشيةً من المعبود لا خشية من العبيد. تصديقاً لقول الله تعالى:
{إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ} صدق الله العظيم [التوبة:18].

ويا معشر الطائفة الداعشية، ويا معشر كافة الذين فرّقوا دينهم شيعاً وأحزاباً، إنّني الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني حقيقٌ لا أقول على الله إلا الحقّ أدعوكم وكافة المختلفين من المسلمين والنّصارى واليهود للاحتكام إلى محكم كتاب الله القرآن العظيم لنحكم بينكم فيما كنتم فيه تختلفون لنجمع شملكم ضدّ المسيح الكذاب وجنوده، فاتقوا الله لعلكم ترحمون.

ولن يستطيع كافة علماء المسلمين والنّصارى واليهود أن يهيمنوا جميعاً على الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني بسلطان العلم من القرآن العظيم ولو كان بعضهم لبعضٍ نصيراً وظهيراً، وهل تعلمون لماذا؟ وذلك لأنّني أعلم بمحكم القرآن وأعلم بتأويل متشابه القرآن فلا تجادلونني منه بشيءٍ إلا غلبتكم بسلطان العلم وأنا به زعيم وأهدي به إلى الصراط المستقيم.

ووصل عمر الدعوة المهديّة إلى مشارف نهاية العام العاشر ولم يستجب لدعوة الاحتكام إلى القرآن علماءُ المسلمين الذين هم به مؤمنون إلا من رحم ربّي! فأين تذهبون من عذاب يومٍ عقيمٍ على الأبواب من كوكب العذاب؟ وهو بما تُسمّونه بالكوكب العاشر نيبيروا، ذلكم كوكب سقر يصيبكم الله منه بعذاب الدّخان المبين أحد أشراط الساعة الكبرى ويغشاكم منه عذاب أليم، فأين تذهبون يا معشر المعرضين عن دعوة الاحتكام إلى الله وحده لا شريك له؟ وما على الإمام المهديّ ناصر محمد إلا أن يستنبط لكم حكم الله من محكم القرآن إن كنتم به مؤمنون، فأجيبوا الداعي الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

وربما يود الداعشي أن يقول: "مهلاً يا ناصر محمد، كيف تقول أنّك الإمام المهديّ فنحن نعتقد أنّ اسم الإمام المهديّ (محمد ابن عبد الله) تصديقاً لحديث محمد رسول الله عن اسم الإمام المهديّ، قال عليه الصلاة والسلام:
[يواطئ اسمه اسمي]، ولذلك نعتقد أنّ اسم الإمام المهديّ يأتي مطابقاً لاسم النَّبيّ". فمن ثم يقيم الإمام المهديّ الحجة على السائلين وأقول: ويا عجبي من علماء أمّةٍ يعلمون علم اليقين أنّ التواطؤ لا يُقصد به التطابق؛ بل يقصد بالتواطؤ التوافق. ورغم علمهم بذلك يجعلون اسم الإمام المهديّ يأتي مطابقاً لاسم النَّبيّ! فمن ثمّ نقيم عليهم الحجّة بالحقّ وأقول: إنّ التواطؤ لغةً يقصد به التوافق أي أنّ الاسم محمد يأتي موافقاً في اسم الإمام المهديّ ناصر محمد، وجعل الله التوافق للاسم محمد في اسمي في اسم أبي وذلك لكون الله لم يبعث الإمام المهديّ المنتظر نبياً ولا رسولاً؛ بل يبعث الله المهديّ المنتظر ناصرَ محمدٍ أي ناصراً لمحمد ٍرسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم، ولذلك أدعوكم إلى اتّباع منهاج النّبوة الأولى كتاب الله والسّنة النبويّة الحقّ فكليهما من عند الله إلا ما جاء في أحاديث سنة البيان مخالفاً لمحكم القرآن فاعلموا أنّ ذلك الحديث جاءكم من عند غير الله أي من عند الشيطان الرجيم. كمثال الحديث المفترى عن النَّبيّ صلى الله عليه وآله وسلم أنّه قال:
اقتباس المشاركة :
[أمرت أن أقاتل الناس حتى يشهدوا أن لا إله إلا الله وأن محمدًا رسول الله، ويقيموا الصلاة، ويؤتوا الزكاة، فإذا فعلوا ذلك عصموا مني دماءهم وأموالهم إلا بحق الإسلام، وحسابهم على الله]
انتهى الاقتباس
انتهى.

ولكن هذا الحديث جاءكم من عند الشيطان وليس من عند الرحمن لكونه جاء مخالفاً لمحكم القرآن وبينه وبين محكم القرآن اختلافا ًكثيراً، فتعالوا لتطبيق النّاموس في الكتاب لكشف الأحاديث المكذوبة عن النَّبيّ تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (81) أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا (82)} صدق الله العظيم [النساء].

ومن خلال ذلك نستنبط الحكم الحقّ بأنّ الاحاديث النّبويّة هي من عند الله غير أنّها ليست محفوظةً من التّحريف والتّزييف كما حفظ الله القرآن العظيم، ولذلك جعل الله محكم القرآن العظيم هو المرجع والمهيمن على الأحاديث النبويّة، وعلّمكم الله أنّ ما وجدتم من الأحاديث جاء مخالفاً لمحكم القرآن العظيم فاعلموا أنّ ذلك حديثٌ مفترى من عند غير الله لأنّ الحديث المفترى عن النَّبيّ والذي لم يقله فحتماً سوف تجدون بينه وبين محكم القرآن اختلافاً كثيراً جملةً وتفصيلاً. كمثال هذا الحديث المتفق عليه بين علماء المسلمين وهو زورٌ وبهتانٌ على النَّبيّ عليه الصلاة والسلام ولم يقله، فكيف يأتي هذا الأمر بإكراه الناس حتى يكونوا مؤمنين برغم أنّ الله تعالى يقول:
{لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدْ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(256)} صدق الله العظيم؟

ومخالفٌ لقول الله تعالى: {فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35)} صدق الله العظيم.

ومخالفٌ لقول الله تعالى: {وَقُلِ الحقّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا} صدق الله العظيم.

ومخالفٌ لقول الله تعالى: {إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)} صدق الله العظيم.

ومخالفٌ لقول الله تعالى: {وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ} صدق الله العظيم.

ورغم أنّ هذا الحديث مخالفٌ لكثيرٍ من آيات الكتاب المحكمات البيّنات لعلماء الأمّة وعامة المسلمين وبرغم ذلك متفقٌ عليه من قِبَلِ علماء الأمّة دونما اختلاف! فكيف يضلّون أنفسهم ويضلّون أمّتهم؟ فانظروا للاتفاق بين الرواة عن صحة هذا الحديث:
اقتباس المشاركة :
عن ابن عمر رضي الله عنهما أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: [أمرت أن أقاتل الناس حتى يشهدوا أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله و يقيموا الصلاة و يؤتوا الزكاة فإذا فعلوا ذلك عصموا مني دمائهم وأموالهم إلا بحق الإسلام و حسابهم على الله تعالى] متفق عليه.
انتهى الاقتباس
ويا للخيبة ويا للحسرة! فكيف تتّبعون حديثاً مفترى على الله ورسوله من قِبَل شياطين البشر ويسندونه إلى رواةٍ؟ ولربّما لم يقولوه فمن ثم تأخذون به. وحتى ولو صحّ عن الرواة فلعلهم أخذوه ظناً منهم أنّه عن النَّبيّ ولم يدركوا أنّه حديثٌ موضوعٌ بحكمةٍ شيطانيةٍ وذلك حتى يجعلوا الناس كافةً يعلنون الحرب على الإسلام والمسلمين بسبب هذا الحديث لأنهم سوف يقولون: "إذا لم نقضِ عليهم فحتماً سوف يجبروننا على الدخول في دينهم ويجبروننا أن نصلي صلاتهم ونصوم صيامهم أو يسفكون دماءنا وينهبون أموالنا ويسبون نساءنا وأطفالنا". فتلك هي الحكمة الخبيثة من افتراء هذا الحديث، وليس إلا لتوحيد الكفار على حرب المسلمين. ولم يفقه الرواة مكر هذا الحديث الشيطاني.

وعلى كل حالٍ، نحن لا نطعن في أيٍّ من رواة الاحاديث عن النَّبيّ؛ بل يأخذها الإمام المهديّ ناصر محمد فيعرضها على محكم كتاب الله القرآن العظيم ثم ننسف المفترى منها بمحكم القرآن العظيم نسفاً ولا نبالي. وليس للإمام المهديّ على علماء المسلمين غير شرط واحد فقط هو أن يقبلوا الله هو الحَكَمُ بينهم فيما كانوا فيه يختلفون لأنّه ليس على الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني إلا أن يستنبط لهم حكم الله بينهم من محكم القرآن العظيم فإذا لم أفعل فلست الإمام المهديّ المنتظر ناصر محمد فذلك بيني وبينكم.

وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
__________________

ملاحظة: إلى كافة الأنصار السابقين الأخيار العاملين على نشر الدعوة المهديّة الليل والنّهار وهم لا يسأمون، عليكم بتبليغ هذا البيان ما استطعتم في مواقع البشر وبكل حيلةٍ ووسيلةٍ لأهميته الكبرى.

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..