-2-
ئیمام ناصر محمد یەمانی
25 - 01 - 1438 کۆچی
26 - 10 - 2016 زایینی
08:00 بەیانی
(بەپێی ساڵنامەی فەرمی مەککە دایکی دێیەکان)
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://albushra-islamia.org./showthread.php?p=240697
ــــــــــــــــــــ
بەپەلە لەئیمام مەھدی بۆ سەرجەم براو خوشکەکانی لە خوێن لە حەواو ئادەم لە جیھان وە بۆ سەرجەم ئوممەتەکان لەوەی لەسەرپێ دەڕوات یان دەفڕێت..
بەناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاولەسەر سەرجەم نێردراوو پێغەمبەران لە ئوممەتەکان لە مرۆڤ و جن وە لەھەموو ڕەگەزێکیش کە ھەموویان بە نوێژو ستایشەکانیان زانیوە بۆ اللە لەوانەی باوەڕیان بە اللە و پێغەمبەرەکانی ھێناوە، دروودو سڵاوی پەروەردگارم لەسەر سەرجەم باوەڕداران لە سەربازەکانی لە ھەموو مەلەکوتەکەی لەوەی لەسەرپێ دەڕوات یان دەفڕێت، جا وەڵامی بانگەوازکاری اللە بدەنەوە بۆ بەندایەتیکردنی اللە بەتەنھا بێ ئەوەی ھیچ شەریک و ھاوبەش و ھاوەڵێکی بۆ دابنێن بەشوێنکەوتنی ڕازیبوونی ئەو اللە یەی بە حەق دروستی کردوون تا بیپەرستن بەتەنھا بێ ئەوەی ھیچ شەریک و ھاوبەش و ھاوەڵێکی بۆ داببێن جا اللە ھەروا بۆ گاڵتە دروستی نەکردوون، وە بزانن ئێوە بۆ لای ئەو کۆدەکرێنەوە. بە پشتڕاستکردنەوەی فەرموودەکەی اللە ی پایەبەرز لە مەحکەمی قورئانی گەورە دەربارەی فەتوای دروستکارو بەدیهێنەر بۆ ھەموو دروستکراوەکەی لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت:
{وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (29) وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بالحقّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (30) قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (31) وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (32) قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (33) وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِينَ (34) وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ (35) إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (36) وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (37) وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (39) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (40) بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (41) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (42) فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (43) فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44)فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)} صدق الله العظيم [الأنعام].
جا بێئومێد مەبن لە میهرەبانیەکەی اللە ھەرچەندە گوناھو تاوانیشتان ھەبێت وە بزانن بەڕاستی اللە لە ھەموو گوناھو تاوانەکان خۆشدەبێت، بەڕاستی ئەو زۆر لێخۆشبوو میھرەبانە. وە وەڵامی بانگەوازەکەی اللە ی ڕەحمان بدەنەوە لە مەحکەمی قورئان بۆ ڕەحمەت و لێخۆشبوون لە گوناھو تاوانی بەندەکانی لە ھەموو مەلەکوت وەکو جێبەجێکردنێک بۆ فەرمانەکەی اللە بۆ ئێوە لە مەحکەمی قورئانی گەورە لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (53) وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (54) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (55) أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56)أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (59) وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ (60) وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (61) اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (62) لَّهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (63) قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ (64) وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (65) بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ (66) وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (67)} صدق الله العظيم [الزمر].
ئەی بەندەکانی اللە لە مەلەکوت، سوێند بە اللە بەڕاستی ھیدایەت ھیدایەتی اللە یە لەبەرئەوەی ھەر ئەوە نێوانی ئێوەو دڵەکانتان دەگۆڕێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (18) إِن تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِن تَنتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَعُودُوا نَعُدْ وَلَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (19) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ (20) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (21) ۞ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (22) وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَّأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ (23) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (25)} صدق الله العظيم [الأنفال].
لەوەیە یەکێک لە بەندەکان لە مەلەکوتەکەی پەروەردگار بیەوێت بڵێت: "مادام ھیدایەت بەدەستی اللە یە بەتەنھا بێ ئەوەی ھیچ شەریک و ھاوبەش و ھاوەڵێکی ھەبێت لەبەرئەوەی ئەو نێوانی ھەموو بەندەکان و دڵەکانیان دەگۆڕێت جا ئایا ئەمە ستەم نی یە بۆ ئەوانەی اللە ھیدایەتی دڵەکانیان نادات بۆ لای بانگەوازکارەکەی دروستکراوەکانی دروستکارو بەدیهێنەر بۆ ھاتنەجێی ئامانجەکە لە دروستکردنەکەیان تا اللە بپەرستن بەتەنھا بێ ئەوەی ھیچ شەریک و ھاوبەش و ھاوەڵێکی بۆ دابنێن؟". جا لەپاش ئەمە مەھدی چاوەڕوانکراو وەڵامیان دەداتەوە لە مەحکەمی زیکری کتێبەکەی اللە و دەڵێم اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{مَّنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (46)} صدق الله العظيم [فصلت].
جا ھەتانە لەئێوە دەپاڕێتەوەو دەگەڕێتەوەو ملکەچ دەبێت بەدڵسۆزی بۆ لای پەروەردگارەکەی بە داواکردن لە پەروەردگارەکەتان کە نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت تا ھیدایەتی دڵەکانتان بدات بۆ ڕێگای ڕاستی اللە ی باڵادەستی شایستەی سوپاسگوزاری، جا ھەتانە دەگەڕێتەوەو ملکەچ دەبێت بە دڵسۆزی بۆ لای اللە بۆیەش اللە ھیدایەتی دەدات. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ (13) وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (14) فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (15)} صدق الله العظيم [الشورى].
جا ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز بە یادخۆتان بهێننەوە:
{وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ (13)} صدق الله العظيم.
جا ئەوەی تۆبە بکات و بگەڕێتەوەو ملکەچ بێت بە دڵسۆزی بۆ لای پەروەردگاری ھیدایەتدەر بۆ دڵ ئەوا اللە نورێک دەخاتە دڵەکەیەوە جا ئەم کاتەش بیناو بەرچاوڕوون دەبێت بە حەقی لای پەروەردگارەکەی، وە ئەوەی اللە نوری پێنەدات ھیچ نورێکی نابێت، جا ھەرگیزاو ھەرگیز بیناو بەرچاو ڕوون نابێت بە بانگەوازی حەقی لای پەروەردگارە حەقەکەی لەبەرئەوەی وەکو کۆێرو نابینایە وەکو ئەم کەسەی لەشەودا لەژێر ئاسمانێکی دوکەڵاوی ڕەش دەوەستێت لە تاریکاییەکانی دەریایەکی قوڵ لەناو سێ تاریکاییدا تاریکایی شەوو تاریکایی ھەورەکان و تاریکایی دەریا، جا ئایا وایدەبینن ئەم کەسە بتوانێت لەپی دەستی خۆی ببینێت ئەگەر بیھێنێتە پێش ڕوخساری؟ بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ ۗ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (39) أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُّجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا ۗ وَمَن لَّمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ (40) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ ۖ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (41) وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (42)} صدق الله العظيم [النور].
جا لە اللە بترسن و پارێزگاربن ئەی بەندەکانی اللە، ئاگاداربن سوێند بەم اللە یەی ھیچ پەرستراوێکی تر نی یە جگە لەئەو نەبێت ھەرگیزاو ھەرگیز نوری بەیانی حەق و ڕاست و دروستی قورئان نابینن تا ئەو کاتەی عەقڵەکانتان بەکاردەھێنن ھەروەکو ئەم باڵندەیە بەکاریھێنا کە اللە ھیدایەتی عەقڵەکەیدا. بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ (11) وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ (12) قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (13) قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي (14) فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ ۗ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ (15) لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ (16) وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ (17) الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ (18)} صدق الله العظيم [الزمر].
وە بشزانن اللە ھیدایەتی پادشا ئافرەتە گەورەکەی سەبەئی یەمەنیدا بە حیکمەت و ژیری و دانایی عەقڵی باڵندەکە؛ ئەم باڵندەیەش بریتی یە لە باڵندەی ھودھودی ژیرو دانای نێردراوی پێغەمبەری اللە سولەیمان دروودو سڵاوی لێبێت بۆ شانشینی سەبەئی یەمەنی، وە بشزانن اللە ھیدایەتی گەلی یەمەنی سەبەئی خاوەن ھێزو چەک و جبەخانەی توندو تۆڵیدا بە حیکمەتی بەکارھێنانی عەقڵی ئافرەتێک: کە پادشا ئافرەتە ژیرو دانایەکەی سەبەء بوو، جا ھیدایەتی ھەموو گەلەکەیدا بە عەقڵ و حیکمەت جا ئەم ئافرەتە تەنها بە نامەیەک وای لێکردن ھەموویان تەسلیم ببن، بۆیە لەم کاتەدا گەشتیان کرد بۆ لای پێغەمبەری اللە سولەیمان کە ھەموویان باوەڕیان ھێناو کوفریان کرد بە پەرستن و بەندایەتیکردنی خۆر وە تەسلیمی اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان بوون، تا ئەوکاتەی باڵندەی ھودھود گەڕایەوە بە ھەواڵێک بەوەی یەمەنیەکان و پادشا ئافرەتەکەیان ھەموویان تەسلیم بوون بە اللە ی تاک و تەنهای پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان بێ ئەوەی ھیچ شەریک و ھاوبەش و ھاوەڵێکی بۆ دابنێن. ھەر لەبەرئەمەش پێغەمبەری اللە سولەیمان دروودو سڵاوی لێبێت ویستی ڕاستی و دروستی ئەمە تاقی بکاتەوە کە باڵندەی ھودھود پێی گەڕایەوە بەوەی ئەوان بە پادشاکەیانەوە ھەموویان تەسلیم بوونە بە اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان، ھەر بۆیە پێغەمبەری اللە سولەیمان ویستی ئیسلام بوونەکەیان بە پەروەردگاریان تاقی بکاتەوە، ھەر بۆیە لەدوای ئەوەی باڵندە ھودھود بەهێنانی هەواڵەکەوە ھاتەوە لەپاش ئەمە پێغەمبەری اللە سولەیمان بانگھێشتێکی کرد بۆ کۆبوونەوەی ئەنجومەنی ڕاوێژکاری لە مرۆڤ و جن و باڵندەکان. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا ۖ وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ (15) وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ ۖ وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ (16) وَحُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (17) حَتَّىٰ إِذَا أَتَوْا عَلَىٰ وَادِ النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ يَا أَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاكِنَكُمْ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (18) فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ (19) وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِينَ (20) لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذَابًا شَدِيدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (21) فَمَكَثَ غَيْرَ بَعِيدٍ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ (22)إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ (23) وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ (24) أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (25) اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ (26) ۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (27) اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ (28) قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتَابٌ كَرِيمٌ (29) إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (30) أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (31) قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّىٰ تَشْهَدُونِ (32) قَالُوا نَحْنُ أُولُو قُوَّةٍ وَأُولُو بَأْسٍ شَدِيدٍ وَالْأَمْرُ إِلَيْكِ فَانظُرِي مَاذَا تَأْمُرِينَ (33) قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً ۖ وَكَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (34) وَإِنِّي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِم بِهَدِيَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ (35)فَلَمَّا جَاءَ سُلَيْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ (36) ارْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُم بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ (37) قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38) قَالَ عِفْرِيتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ ۖ وَإِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ (39) قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ ۚ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَٰذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ ۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ (40) قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ (41) فَلَمَّا جَاءَتْ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ ۚ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ (42)} صدق الله العظيم [النمل].
جا ئاگاداربن بەڵگەی ئاشکرا لە مەحکەمی قورئانی گەورە لەسەرئەوەی گەلی یەمەنی سەبەء بەڕاستی ھەموویان تەسلیم ببوون بە اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان بەر لەوەی پێغەمبەری اللە سولەیمان و سەربازەکانی ببینن جا بەڵگە ئاشکرایەکە لەسەرئەمە لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرزدا دەبینن:
{قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38)} صدق الله العظيم.
جا ئەمە بەڵگەیەکی ئاشکرایە لەسەرئەوەی ئەوان بەڕاستی تەسلیمی اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان ببوون بەر ئەوەی سولەیمان و سەربازەکانی ببینن لەبەرئەوەی باڵندەی ھودھود ھەواڵەکەی بۆ پێغەمبەری اللە سولەیمان گەڕاندەوە بەوەی پادشا ئافرەتە یەمەنیەکەی سەبەئو گەلی یەمەنی ھەموویان تەسلیم بوونە بە اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان، بۆیەش پێغەمبەری اللە سولەیمان وتی:
{قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38)} صدق الله العظيم.
ئەمەش بەھۆی حیکمەت و دانایی ئەم باڵندە ھودھودەی کە پادشا ئافرەتە یەمەنیەکەی ناچار بەوەکرد عەقڵەکەی بەکاربھێنێت جا اللە ش ھیدایەتیدا بە نورێک لەلایەن خۆیەوە کە بریتی یە لە نوری بینایی و بەرچاوڕوونی لەدوای بەکارھێنانی عەقڵ جا بیناو بەرچاوڕوون بوو بەوەی ئەم کەسەی ئاسمانەکان و زەوی و خۆرو مانگ و بەشەری دروستکردووە بریتی یە لەکەسێکی شایستەتر بە پەرستن و بەندایەتیکردن وە بیناو بەرچاو ڕوون بوو بەوەی ستەمی لە خۆی و گەلەکەی کردووە بە پەرستن و بەندایەتیکردنی خۆر لەبری اللە، هەربۆیە پێغەمبەری اللە سولەیمان دانی نا بەزانستەکەی بەحەق لەوکاتەی پادشا ئافرەتەکە چاوی دادەگرت بەوەی گەلەکەی تووشی ئاشوب نەکات لەدوای باوەڕھێنانەکەیان بە اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان بەھۆی ئامادەکردنی عەرشە گەورەکەی کە لە گرانبەھاترین خشڵ و گەوھەر دروستکرابوو بەم ئەڵماسەی لەدوای خۆی لە یەمەن جێی ھێشتبوو لە شانشینی یەمەن لە کۆشکی پادشایەتی و دیوانی ئەنجومەنی ڕاوێژکاری، وە لەدەورو بەری کۆشکی پادشایەتیەکەش پاسەوانی بەھێزو توندوتۆڵ ھەبوون. جا لێرەدا ئەو لە ئاشوبێک ترسا کە بەسەر گەلەکەیدا بێت نەوەک بڵێن: "چۆن ئەم عەرشە ئامادەکرا لەلای سولەیمان لەکاتێکدا ئەوان جێیان ھێشتووە لەدوای خۆیان! جا چۆن عەرشی پادشاکەیان پێش ئەوان کەوتەوە بۆ لای سولەیمان؟". پاشان ئەمەیان بە پادشا ئافرەتەکەیان دەوت کە پێشتر قەناعەتی پێھێنابوون بە ئیسلام بوون بەشوێنکەوتنی پێغەمبەری اللە سولەیمان جا لەپاش ئەمە ترسا لەسەریان توشی ئاشوب ببن لەبەرئەوەی لەسەر دەرگاکانی کۆشکەکەو دیوارەکانی پاسەوانی بەھێزو توندوتۆڵ ھەبوون، بۆیە پادشا ئافرەتە زاناکەیان ترسا لەسەریان لەوەی بەهۆی ئاودەکردنی عەرشەکە تووشی ئاشوب ببن لەکاتێکدا ئەوان دڵنیابوون لەوەی لەدوای خۆیان جێیان ھێشتبوو لەپشتەوەی دەرگاکانی کۆشکی پادشایەتیەکە، جا لەپاش ئەمە دەڵێن: "بەڕاستی ئەمە جادووگەرێکی شارەزایەو چاوبەستی لێکردووین تا وادابنێین ئەمە عەرشی پادشا ئافرەتەکەمانە لەکاتێکدا ئێمە لەدوای ئەو جێمان ھێشت لەدوای دەرگاکانەوە لەکاتێکدا لەسەر دەرگاکاندا پاسەوانی بەھێزو توندوتۆڵ ھەبوون، جا چۆن ئەم عەرشە پێشمان کەوتەوە بۆ لای سولەیمان لەکاتێکدا ئێمە لەدوای خۆمان جێمان ھێشتبوو!" بەڵام پادشا ئافرەتەکەی یەمەن لە کۆتاییدا ئەم شاندەی کە لەگەڵیدا بوون دەرباز کرد لە ئاشوب ھەروەکو چۆن ھیدایەتی دان لەسەرەتادا لەم کاتەی باوەڕیان ھێناو ھەموویان تەسلیمی اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان بوون بەھۆی حیکمەت و دانایی و ووردبینی و بیر تیژیەکەی لەپێش ئەوەی پێغەمبەری اللە سولەیمان و سەربازەکانی و موڵکە گەورەکەی ببینێت، جا لەم کاتەی بینی وا عەرشەکەی ئامادەکراوە لەلای پێغەمبەری اللە سولەیمان ھەرچەندە لەدوای خۆشی جێی ھێشتبوو جا لەم کاتەی عەرشەکەی بینی پێشی کەوتووە ھیچی تری بۆ زیاد نەبوو جگە باوەڕو جێگیربوون و ڕاوەستاوی و زانست نەبێت وە بەدڵنیایی و زانستی یەقینەوە زانی ئەمە ئەم عەرشەیەتی کە لەسەری دادەنیشێت لە دیوانی پادشایەتی لە شانشینی سەبەئی یەمەنی گەورە بەبێ ھیچ شک و گومان و دوودڵیەک، بەڵام ئەو نەیدەویست گەلەکەی توشی ئاشوب بکات جا بڵێت بەڕاستی ئەمە (عەرشەکەی) خۆیەتی بۆیەش چاوی دادەگرت بۆ پرسیارکارەکە (واتە بۆ سولەیمان) بەوەی گەلەکەی توشی ئاشوب نەکات جا دەستی خستە سەر عەرشەکەو وتی: "ھەر دەڵێی ئەوە"، جا لێرەدا پرسیارکارەکە (واتە سولەیمان) دانی نا بەزانستەکەی لەلایەن پەروەردگارەکەیەوە، جا لە اللە بترسن و پارێزکار بن اللە ش فێرتان دەکات، ھەرلەبەرئەمەش پرسیارکارەکە دانیدا بە دانپێدانانی زانستەکەی لە ناخی خۆیەوە جا وتی: "وأوتينا العلم من قبلها وكنا مسلمين". اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ (41) فَلَمَّا جَاءَتْ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ ۚ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ (42)} صدق الله العظيم [النمل].
جا لێرەدا بیرتیژی و ووردبینی و زانستەکەی نێوان ھەردوو لایەکە دەبینن دەربارەی زانستی ھیدایەتدران، جا بەھەمان شێوە پێغەمبەری اللە سولەیمان سورو پێداگیربووە لەسەر توش نەکردنیان بە ئاشوب؛ نە بۆ پادشا ئافرەکەی سەبەئو نە گەلەکەشی، وە بەوەی ڕێی لێبگرێت دەست بداتە عەرشەکەی بە دەستەکانی تا نەڵێت: "بەڕاستی ئەمە جادووێکی ئاشکرایە!" ئەگەر فەرمانی بە لابردنی دەنکە ئەلماسەکانی نەکردبا لێی ئەو کات ئەو دەترسا لەوەی دەستی لێبدات بەدەستەکانی جا وای گومان ببردایە ئەمە جادووێکی ئاشکرایە ھەم ئەو ھەم گەلەکەشی، لەبەرئەوەی ھەموو ئەوانەی کوفریان بە نیشانەو ئایەتە موعجیزەییەکان کردووە لەلایەن پەروەردگارەکەیانەوە بەڵگە پوچ و بەتاڵەکەیان ھیچ نەبووە تەنھا ئەوە نەبێت لەبەرامبەر حەقی لای پەروەردگارەکەیان لەسەر ئەرزی واقع وتوویانە بەڕاستی ئەمە جادووێکی ئاشکرایە پاشانیش ھیدایەت نەدراون لەبەرئەوەی ئەوان خۆیان دڵنیانەکردۆتەوە بەدەست لێدانی موعجیزەکە لەسەر ئەرزی واقع، جا ئەوانە گەلێکن ھیدایەت نادرێن لەبەرئەوەی جیاوازی ناکەن لەنێوان جادوو موعجیزە تا بەدەستەکانیان دەستی لێبدەن تا ڕاستی نیشانەکانی پەروەردگارەکەیان بۆ ڕوون ببێتەوە لەسەر ئەرزی واقع، لەبەرئەوەی ئەوان واگومانیان دەبرد جادووێکی ئاشکرا بن، لەبەرئەوەی دەتوانن جادووی خەیاڵی حەقیقەت و ڕاستیەکەی ئاشکرا بکەن لەڕێی دەست لێدان بەدەستەکانتان تا بزانن بەڕاستی ئەمە ڕاستەقینەیە لەسەر ئەرزی واقع یان بەتەنھا جادووێکی خەیاڵیە لەبەرچاوەکانتان. ھەر بۆیەش اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)} صدق الله العظيم [الأنعام].
لەبەرئەمەش پێغەمبەری اللە سولەیمان فەرمانی کرد بە دەستکاریکردنی کەمێک لە عەرشەکەی بە لابردنی شتێک لە ئەم دەنکە (ئەڵماس) انەی پێشەوە کە خاوەنی بریسکەو جوانی بوون..وە ئەمەش خیکمەتێک بوو لەلایەن پێغەمبەری اللە سولەیمانەوە تا پادشا ئافرەتەکە بوێری بکات نزیک ببێتەوە لە عەرشەکەی جا بەدەستەکانی خۆی دەستی لێبدات جا لەپاش ئەمە ئەویش دانیشت لەسەری لەدوای ئەوەی بە چاوی چەپی چاوی داگرت بۆ پرسیارکارەکە (واتە بۆ سولەیمان کاتێک پرسیاری لێکرد ئەمە عەرشەکەی تۆیە؟) تا تێبگات لەوەی ئەو نایەوێت گەلەکەی توشی ئاشوب بکات بەدان نان بەوەی ئەمە (عەرشەکەی) خۆیەتی تا نەڵێن: "بەڵکو ئێمە گەلێکین جادوومان لێکراوە" جا پاشگەز ببنەوە بە دۆڕان لەدوای باوەڕھێنانەکەیان، لەبەرئەوەی ئەوانەی ھیدایەت نادرێن لەوانەی کوفریان کردووە بە نیشانەکانی پەروەردگارەکەیان وەڵامەکەیان ھیچ نەبووە لەسەر نیشانە موعجیزەیی یە حەق و ڕاست و دروستەکان تەنھا ئەوە نەبێت وتوویانە: "بەڕاستی ئەمە جادوویکی ئاشکرایە". جا ئەمانە گەلێکن ھیدایەت نادرێن کە بریتین لە کەسانێک بیرناکەنەوە بە عەقڵەکانیان، ھەرلەبەرئەمەش پێغەمبەری اللە سولەیمان فەرمووی:
{قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ (41)} صدق الله العظيم.
بەڵام ئەو لەھیدایەتدراوان بوو، بۆیەش نکۆڵی لەمە نەکرد ئەمە (عەرشەکەی) خۆێەتی و چاویشی داگرت بۆ پرسیارکارەکە (تا تێبگات لەوەی) بەڵێ ئەمە (عەرشەکەی) خۆیەتی، جا لەپاش ئەمە بەناو گەلەکەیدا سوڕایەوەو لەسەر عەرشەکەی دانیشت بە خەندەو پێکەنینی مژدە بەخشانەوەو وتی: "ھەردەڵێی ئەوە". ھەرچەندە بەدڵنیایی و زانستی یەقینەوە دەیزانی ئەمە (عەرشەکەی) خۆیەتی بەڵام نەیویست گەلەکەی توشی ئاشوب بکات تا ئەوکاتەی دەگەڕێنەوە بۆ یەمەن پاشان عەرشەکە نابینن لە کۆشکی پاشایەتیەکە لە دیوانی ئەنجومەنی ڕاوێژکاری جا لەپاش ئەمە ئەوانیش بەدڵنیایی و زانستی یەقینەوە دەزانن ئەو (عەرشەکەی) خۆیەتی لەدوای گەڕانەوەیان لە گەشتی بەیعەت پێدانە گشتیەکەدا، جا ئەو کاتە دەزانن ئەمە لە نیشانە سەرسوڕھێنەرەکانی اللە یە جا باوەڕو جێگیری و ڕاوەستاویان زیاتر دەبێت. جا ئەم ئافرەتە گەلەکەی ڕزگارکرد بە باوەڕھێنان بە اللە ی ڕەحمان و شوێنکەوتنی پێغەمبەری اللە سولەیمان دروودو سڵاوی اللە لەسەربێت وە لەسەر ئەم ئافرەتەو لەسەر ھەموو ئەوانەش کە باوەڕیان ھێنا لەگەڵی لە یەمەنیەکان ئەوانەی عەقڵیان بەکارھێنا جا اللە ش ھیدایەتی دان بە نامەیەک.
لەوەیە یەکێک لە پشتیوانە چاکەکارە پێشکەوتووەکان لەسەردەمی گفتوگۆ بەر لە دەرکەوتن بیەوێت بڵێت: "ئاھ ئاھ ئەی ئیمامەکەم تۆ چەندە زانست و حیکمەت لە ئێمە دەشاریەوە، جا ئایا بە ووردی و تێروتەسەلی بۆمان باس ناکەیت چۆن باڵندەی ھودھود توانی پادشا ئافرەتەکەی سەبەء ناچار بەبیرکردنەوە بکات بە عەقڵەکەی؟". جا لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی پرسیارکاران دەداتەوە بەحەق و دەڵێین: پەرستگای پادشا ئافرەتەکەی سەبەء چەندین دەرچەی بازنەیی خۆر ھەڵاتی و ئەوانی تر خۆرئاوایی ھەبوو، جا نێردراوەکەی پێغەمبەری اللە سولەیمان باڵندەی ھودھود ھات و لە پەرستگاکە ئامادەبوو لەکاتی سێبەری کەمێک پێش خۆرھەڵاتن بەر لەوەی پادشا ئافرەکەی سەبەء ئامادەی پەرستگاکەی بێت بۆ سوژدە بردن بۆ خۆری ھەڵھاتوو لەپێش دەرچەکانی پەرستگاکە، وە ھۆکاری ئامادەبوونی ھودھودیش دروودو سڵاوی لێبێت لەکاتی سێبەری بەیانی زوودا ئەوەبوو تا پادشا ئافرەتەکە ئەم نامەیە نەبینێت لەگەڵ خۆی ھێناویەتی جا واگومان ببات ئەم باڵندە ھودھودە وەکو ئەم کۆترە نامەبەرانەیە کە نامەکان ھەڵدەگرن، بەڵام باڵندەی ھودھودی باوەڕدار ویستی پادشا ئافرەتەکە ناچار بەمە بکات عەقڵەکەی خۆی بەکاربھێنێت لەبەرئەوەی (پادشا ئافرەتەکە) هەرگیز لە ئاخاوتنەکەی تێنەدەگەیشت خۆ ئەگەر لێی تێگەیشتبا ئەوا (هودهود) ئامۆژگاری دەکرد بەوەی سوژدە نە بۆ خۆر ببات نە بۆ مانگیش؛ بەڵکو ئەو اللە یە بپەرستێت کە دروستی کردوون. جا سەیری قسەی ھودھود بکەن دەربارەی سەرزەنشتکردنی ئەم بێباوەڕانەی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ ناپەرستن، با ووردببنەوە لە باڵندەی ھودھودی ڕزگارکەر لە مەحکەمی قورئانی گەورە. کاتێک وتی:
{إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ (23) وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ (24) أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (25) اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ (26) ۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (27) اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ (28)} صدق الله العظيم [النمل].
ھەر بۆیەش باڵندەی ھودھودی توڕە لەکاتێکی زووی بەرەبەیاندا ئامادە بوو لەکاتی سێبەر لەکاتی جریوەی چۆلەکەکان پێش ئەوەی پادشا ئافرەتەکە ئامادەبێت لە پەرستگاکە بۆ سوژدەبردن بۆ خۆر لەدوای خۆرھەڵاتن جا ھودھود لە چاوەڕوانی ئەودا وەستابوو لەم پەنجەرە بازنەییەی خۆری لێ ھەڵدەهات لە بەرامبەر (پادشا ئافرەتەکەوە) بەتەواوی لەم ڕۆژەدا جا نامەکەی لە دەنوکی داناو خستیە لای قاجەکانی جا بەمشتی پەنجەی پێیەکانی گرتی جا لەبەرئەوەی دەرچەکانی پەرستگاکە بەرزبوون بۆیە ئافرەتەکە نامەکەی نەبینی لەژێر پێیەکانی ھودھود، جا دەیویست سوژدە ببات بۆ خۆر لەم دەەرچەیەی خۆری لێھەڵدەھات لەبەرامبەری بەتەواوی لەم ڕۆژەدا بەڵام بینی وا باڵندەی ھودھود وەستاوە لەم دەرچەیەدا، وە ویستی بەدەستەکانی باڵندەی ھودھود بفڕێنێت کەچی چەسپاوبوو وەکو چەسپاوی شاخ و ھیچیش لێی نەدەترسا تا بفڕێت، جا ئەمە سەرنجی ئەوی ڕاکێشا بۆ ئەم باڵندەیەی لێی ناترسێت، جا لەپاش ئەمە وازی لەم پەنجەرەیە ھێنا کە لەنێوانی خۆی و نێوان خۆرە ھەڵاتووەکە وەستابوو جا ویستی سوژدە ببات لە پێش ئەم دەرچەیەی لەتەنیشت دەرچەکەی ھودھودەوە بوو، جا بینی ئەویش شوێنەکەی خۆی گۆڕی جا لایدا بۆ دەرچەکەی تر جا وەستایەوە لەنێوان پادشا ئافرەتەکەو خۆردا، پاشان بەھەمان شێوە کارەکەی ئەم باڵندەیە سەرنجی ئەوی ڕاکێشا، جا لەپاش ئەمە ھەوڵیدا سوژدەببات لەم دەرچەیەی لەدوای ئەو دەھات ھەرچەندە بەشێوەیەکی کەمێک لاریش بوو بەڵام دەیتوانی خۆرەکە ببینێت، بەڵام باڵندەی ھودھود جارێکی تر بوو بە ڕێگر لەنێوان ئەوو نێوان سوژدە بردن بۆ خۆر! پاشان ویستی سوژدە ببات لەم دەرچەیەی لەدوای ئەو دێت پاشان دیسانەوە ھودھودی بینی فڕی جا لایدەدا سەرجەم ئەم دەرچانەی ڕووی لە خۆرهەڵات بوو جا دەبوو بەڕێگر لەنێوان ئەوو نێوان سوژدەبردن بۆ خۆر. لەپاش ئەمە جوڵەو ھاتووچۆیەکەی ئەم باڵندەیە زۆر سەرنجی ئەوی ڕاکێشا جا لەبەرچی ڕێگری لێدەکات لە سوژدە بردن بۆ خۆر؟ لەپاش ئەمە مایەوە بۆ بیرکردنەوە بەعەقڵەکەی خۆی جا لەناخی خۆیدا وتی؛ "بەڕاستی دەبێت بۆیە ئەم باڵندەیە ئەم جموجۆڵە بکات جا خۆی دەکات بە ڕێگر لەنێوان من و نێوان سوژدە بردنەکەم بۆ خۆر لەبەرئەوەی من و گەلەکەم دەبینێت لەسەر گومڕاییەکی ئاشکرا بین". وە بینی خۆی و گەلەکەی شوێنی پێشینانیان کەوتوون بە شوێنکەوتنێکی کوێرانە بەبێ ئەوەی عەقڵ و مەنتقیان بەکاربھێنن بۆ ئەوکەسەی کە ئەوان و خۆرو مانگیشی دروستکردووە جا زانی ئەم کەسە شایانترە بە پەرستن و بەندایەتیکردنی پاک و بێگەردی و پایەبەرزی و گەورەیی بۆی لەوەی دەیکەنە شەریک و ھاوەڵی.
تا ئەوکاتەی باڵندەی هودهود بینی وا فرمێسک لەسەر ڕوومەتەکانیدا دەچۆڕێتەوە لەبەر ترس و ملکەچی بۆ پەروەردگارەکەی و بە بەتاک و تەنھا گرتنی جا لەپاش ئەمە نامەکەی بۆ فڕیدا کە لەلایەن پێغەمبەری اللە سولەیمانەوە بوو، جا ھەرچەندە نامەیەکی کورت بوو بە چەند وشەیەکی کەم بەڵام بوو بە کەسێک لە دڵنیایەکان لەبەرئەوەی بینابوو بەحەق بەم نورەی لای پەروەردگارەکەی بەھۆی بەکارھێنانی عەقڵ و گەڕانەوەو ملکەچ بوون بە دڵسۆزی بۆ لای پەروەردگارەکەی تا ھیدایەتی دڵەکەی بدات، بەڵام ئەو بیری کردەوە بەوەی ئەگەر ئەمە بە گەلەکەی بڵێت تەسلیمی اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان بووە جا واز لە پەرستنی خۆر بھێنێت ئەوا بێگومان دواتر ئەمە لەسەر گەلەکەی وەکو ھەورە بروسکەیەکە جا کودەتای بەسەردا دەکەن بە توڕەیی و ھەڵچوویی، جا لەپاش ئەمە دانیشتنێکی ئەنجومەنی ڕاوێژکاری پێکھێنا وەکو خووەکەی جا بینی ئەوان ئامادەنە بۆ جەنگ کردن لەگەڵ پادشا سولەیمان و سەربازەکانی بە ھەموو ھێزو چەک و لێدانێکی توندەوە. ئەویش پێی وتن: "بەڕاستی پادشایەکان ئەگەر بچنە ناو ئاوەدانیەک تێک و پێکی دەدەن وە خەڵکەکەی زەلیل دەکەن، جا با مرۆڤ لەخۆبایی نەبێت بە ھێزەکەی وە گوێ بە ھێزی دوژمنەکەشی بدات جا لەوەیە دوژمنەکەی بەسەریدا زاڵ بێت، جا با وادابنێین بەڕاستی جەنگێکی سەخت لەگەڵ پادشا سولەیمان بکەین جا لەوانەیە ئەوان بەسەرماندا زاڵ بن لەپاش ئەمە پایەدارەکان لە شانشینی سەبەء دەبن بەکەسانێکی ڕیسوا، جا قوربانیەکە من و ئێوەن ئەی گەلی ئەنجومەنی ڕاوێژکاری پادشایەتی". جا لەبەرئەوەی ئەوان وتیان: "فەرمانەکە نۆ تۆیە جا سەیرکە بزانە چ فەرمانێک دەکەی"، لەپاش ئەمە بەشوێن ئەواندا وتی: "با وا دابنێین ئێمە ناچار بە جەنگ کردن بووین جا سەرکەوتین بەسەر پادشا سولەیمان ئەگەر بێتو جەنگمان کرد لەگەڵی جا لەم کەتەدا ھەردەبێت قوربانی بدەین بە ماڵێکی زۆرو ڕوحی چەندین سەربازی دڵسۆزمان لە جەنگەکەدا، جا من وایدەبینم ئەمە بە دیاریەکی زۆر فریودەر بگۆڕمەوە؛ بە کاروانێک لە چەندین تۆن خشتی ئاڵتون و دابەشی بکەین بەسەر کاروانەکەدا تا ھەڵیبگرن جا با چاوەڕوان بکەین بزانین بەچی نێردراوەکانمان دەگەڕێنەوە. بەو مەرجەی لە ئێستاوە ڕێک بکەوین کە ئەگەر ھاتوو ئەم دیاریە زۆر فریودەرەی قبوڵ نەکرد ئەوا بەڕاستی زانیومانە ئەو بەڕاستی پێغەمبەرێکە لەلایەن پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھانەوە وە ئەگەر قبوڵیشی کرد ئەوا بەڕاستی زانیومانە ئەو پادشایەکە لە پادشا تەماحکارەکانی زەوی بۆ ماڵ و موڵک لە ماڵ و موڵکەکانی زەوی جا ئەوکات دەیکەین بە دۆستی خۆمان جا ئێمەو ئەو دەبین بەیەک دەست لەسەر دوژمنەکانمان وە ھاوپەیمانیش لەنیوانماندا دەکەین، جا ماڵەکە ھەم من و ھەم ئێوەش ڕزگار دەکات جا ئێمە ھەر تووشی زیان و قوربانیدان دەبینەوە ئەگەر بێتو ناچاربین بە جەنگ کردن لەگەڵ پادشا سولەیمان جا لەوەیە چەندەھا قاتی ئەم دیاریە فریودەرە بدۆڕێنین، گرنگ ئەوەیە ئەمە مەرجێکە لەنێوانمان لەسەری ڕێک بکەوین لە ئێستاوە بەوەی ئەگەر بێتو دیاریەکەی قبوڵ نەکرد ئەوا بەڕاستی زانیومانە ئەو بەڕاستی پێغەمبەرە بۆیە ھەرگیز ناتوانین توشی ئاشوبی بکەین بە کێوێکیش لە ئاڵتون.
تا ئەوکاتەی گەیشتە ڕێککەوتن لەگەڵ گەلەکەی لەسەر ئەمە جا لەپاش ئەمە کاروانێکی لە وشتری زۆر ئامادەکرد کە چەندین تۆن لە خشتی ئاڵتونی ھەڵگرتبوو ئەگەر ھەمووی کۆبکرابایەوە! جا دەرچوون بەدیاریەکەیانەوە بەرەو لای سولەیمان تا ئەوکاتەی سەرکردەی کاروانەکە لەگەڵ کۆمەڵە سوارچاکەکانی کە بۆ پاسەوانیکردنی کاروانەکە تا گەیشتنی کاروانەکە لەگەڵی بوون گەیشتن جا قسەیان لەگەڵ پێغەمبەری اللە سولەیمان کرد بە دیاریە گەورەکەوە لەلایەن پادشا ئافرەتەکەی سەبەئەوە جا ئەوان وەڵامێکیان لێی بینی لەکاتێکدا گەلەکەی حسابیان بۆی نەکردبوو تەنھا پادشا ئافرەتەکە نەبێت. جا پێغەمبەری اللە سولەیمان فەرمووی:
{فَلَمَّا جَاءَ سُلَيْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ (36)} صدق الله العظيم [النمل].
تا ئەوکاتەی بە خۆیان و دیاریەکەوە گەڕانەوە جا ئەم کاتە پادشا ئافرەتەکە ئەمەی پێ وتن کە باڵندەکە کردبووی وە پێشی وتن بەر لە ناردنی دیاریەکە باوەڕی ھێناوە بەڵکو تەنھا دەیویست دڵی ئۆقرە بگرێت وە وتی پێشتریش مەرجێک ھەبوو لەنێوان من و ئێوەدا ئەویش ئەوەبوو ئەگەر بێتو دیاریە فریودەرەکەی قبوڵ نەکرد جا بەڕاستی بۆمان ڕوون بۆتەوە ئەو لە پادشا دنیاییەکان نی یە کە داوای ماڵ و دەسەڵات بکات؛ بەڵکو پێغەمبەرێکە لە پێغەمبەرەکانی اللە ی ڕەحمان. لەپاش ئەمە ئەوانیش ھەموو باوەڕیان ھێناو ھەموویان تەسلیم بوون بە اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان تا ئەوکاتەی باڵندەی ھودھودی پێنیشان دان جا پشتیان کردە بەندایەتیکردنەکەیان بۆ خۆرو تەسلیم بوون بە اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان جا لەپاش ئەمە بەھەمان شێوە پادشا ئافرەتەکە بڕیاری سەردانیکردنی پێغەمبەری اللە سولەیمان و پێشکەشکردنی بەیعەتەکەیدا جا باڵندەی ھودھود دەرچوو بەرەو زەوی شام تا ھەواڵێكی دڵشادکەر بە پێغەمبەری اللە سولەیمان بدات بەوەی پادشا ئافرەتەکەی سەبەء و گەلەکەی وا دێن بە موسڵمانی بۆ اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان، ھەر لەبەرئەمەش پێغەمبەری اللە سولەیمان بڕیاری کۆبوونەوەیەکی لەناکاوی داو وتی:
{قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38)} صدق الله العظيم.
لەبەرئەوەی باڵندەی ھودھود دروودو سڵاوی لێبێت ھەواڵی بە پێغەمبەری اللە سولەیماندا دروودو سڵاوی لێبێت بەوەی پادشا ئافرەتەکەی سەبەء و گەلەکەی بەڕاستی ھەموویان تەسلیم بوون وە ھودھود پێشی وت پادشا ئافرەتەکە پێش ئەوەی دیاریەکەی بۆ بنێرێت تەسلیم بووە.
جا ئایا ئێوەش عەقڵ و ژیریتان ناخەنەکار ئەی گەلی یەمەنیەکانی ئەمڕۆ؟ جا لەبەرچی پشتھەڵدەکەن لە بانگەوازکاری حەقی لای پەروەردگارەکەتان خەلیفەی اللە و بەندەکەی ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی؟ جا وەڵامی بانگەوازی حوکم کردن بدەنەوە بۆ کتێبەکەی اللە ئەی گەلی دەستەو حزب و تاقمەکان جا ئەمەتان بریتی یە لە قورئانی گەورە ئەگەر ئێوە بڕواتان پێی ھەیە، جا یەک وشەشم لێوەرمەگرن ئەگەر بێتو نەتانبینیەوە لە کتێبەکەی اللە قورئانی گەورە، جا من (سروش) وەحیێکی تازەم لەلا نیە؛ بەڵکو بەڵگەتان بەسەردا جێبەجێدەکەم بە بەیانی حەق و ڕاست و دروستی قورئانی خاوەن ڕێزو شکۆ تا ڕێنماییتان بکەم پێی بۆ ڕێگای ڕاستی اللە ی باڵادەستی شایستەی سوپاسگوزاری، جا لە اللە بترسن و پارێزگاربن و گوێڕایەڵم بن ئێوەو دراوسێکانتان و سەرجەمی ھەموو خەڵکی، گەرنا ئەوا بەڕاستی منی ئیمام مەھدی تەحەددای خۆم ڕادەگەیەنم بۆ سەرجەم دەستەو تاقم و حزبە جیاوازو ناکۆکەکان بەوەی ھەرگیز چارەسەرێک بۆ کێشەو ناکۆکیەکانی یەمەن و ئەوانی تریش نادۆزنەوە تا ئەوکاتەی ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی له ههموو کێشهیهکدا که ڕوودهدا له نێوانیان دهکهن به دادوهرو گوێڕایهڵیشی دهکهن لەدوای ئهمهش نابێت له دڵ و دهروونیاندا هیچ ناڕهزاییهک دروست ببێت لەبهرامبهر ئهوهی دادوهری لهسهر کردووەو دهبێت بهتهواوی تهسلیم بن و ڕازیی بن...ئەی اللە ئەوە من ڕامگەیاند ئەی اللە شاھێدبە.
جا بەھەمان شێوە ئەم بەیانە بگەیەنن ئەی گەلی پشتیوانە چاکەکارە پێشکەوتووەکان لەسەردەمی گفتوگۆ بەر لەدەرکەوتن بەڵکو ببێته هۆی ئهوهی که یادەوهریان تێدا بهدی بهێنێت جا ببن بە کەسانێک لە سوپاشگوزاران لە موسڵمانانی ئەم ئوممەتە لە ھەموو جیھان، لەبەرئەوەی اللە ئیمام مەھدی ڕەوانەکردووە لە قەدەری سەردەمەکەی ئەوان ئەمەش ڕێزێکی گەورەیە لەلایەن اللە وە لەسەرتان، جا با لە سوپاسگوزاران بن ھەموو ئوممەتەکانی ئەم سەردەمە، وە ئەگەر ڕووشیان وەرگێڕا ئەوا مژدەیان پێدەدەم بە سزایەکی سەخت و بەئێش لەشەوێکدا کە اللە خەلیفەکەی بەسەر سەرجەم ئوممەتەکاندا دەردەخات لەدوای ئەوەی ئەوە لەناودەبات کە لەناوچووە لەبەرامبەر بەڵگەو بەرچاوڕوونی زانستی اللە دا وە بۆ ئهوهی بژی لهسهر بهرچاو ڕوونی و بهڵگه ئهوهی لەسەر بەرچاوڕوونی و زانستدا دەژی، حوکم و بڕیاریش هەر بۆ اللە یە کە خێراترین کەسە کاروبارەکان تاوتوێی و حساب دەکات.
وە ئەی سەرکردە عەلی عبداللە صالح، ئایا تۆ لەساڵی 2011 دا قورئانی گەورەت بەرز نەکردبوویەوە بە دەستی ڕاستت کاتێک بانگەوازی دەستەو تاقم و حزبەکانت دەکرد بۆ لای حوکم کردن بە کتێبەکەی اللە قورئانی گەورە؟ جا لەبەرچی ئەمڕۆ بانگیان ناکەیت بۆ لای حوکم کردن بەکتێبەکەی اللە قورئانی گەورە وە بەڕاستیش وا گەلی یەمەنی گەیشتە ئاستی وێران بوون لەلایان حزبە تێکدەرەکانەوە لەناوەوەی یەمەن و کوشت و کوشتاری لەلایەن دەوڵەتە درواسێکانەوە! جا چەند نەفست لەناوبرد وە چەندین کەست ھەتیو کرد لە منداڵان وە چەندین ژنت بێوەژن کرد وە چەندین چاوی ژنان و منداڵانیشتان خستە گریان! ئایا لە اللە ناترسن و پارێزگار نابن؟ جا لە اللە بترسن و پارێزگار بن و گوێڕایەڵیم بکەن بەڵکو ڕەحمتان پێبکرێت.
وە ئەی خاوەن پایەی پادشایەتی سەلمان و محمد بن سەلمان و بنەماڵەی نھیان و بنەماڵەی مەکتوم و ئەوەشی لەگەڵیاندان، لە اللە ی ڕەحمان بترسن و پارێزگاربن و وەڵامی بانگەوازی حوکم کردن بدەنەوە بۆ لای قورئان.
وە ئەی گەلی خاوەن شۆڕشە تێکدەری و وێرانکاریەکانی عەرەبی لەوەتەی ساڵی 2011 ـەوە بەگوێرەی بەروارەکەتان، ئایا بینیوتانە بارودۆخی وڵات و ناوچەکان چاکترو باشتر بوبێت لە خراپەوە بۆ چاکتر یان لەخراپەوە بووە بە خراپترو خراپتر پاشان وە بۆ خراپتریش دەچێت تا ئەوکاتەی تەسلیم بەحەق دەبن یان اللە ی تاک و تەنهای زاڵ مەھدی چاوەڕوانکراو ناصر محمد یەمانی لەشەوێکدا دەردەخات بەسەرتاندا ئێوەش لەدەستی ئەو اللە یە تاک و تەنها زاڵە دەرباز نابن کە خەلیفەکەی مەھدی چاوەڕونکراو ناصر محمد یەمانی ھەڵبژاردووەو خۆی دەستنیشانی کردووە لەناو بەشەردا یان ئێوە وادەزانن ئێوە خەلیفەی اللە ھەڵدەبژێرن لەبری ئەو؟ جا ئەم فەرموودەیەی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ بەیادی خۆتاندا بھێننەوە لە مەحکەمی زیکری کتێبەکەی. کاتێک اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (68) وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ (69) وَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَىٰ وَالْآخِرَةِ ۖ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (70)} صدق الله العظيم [القصص].
وە ئەی گەلی دەستەو تاقم و حزبەکان ئەوانەی ھەوڵی کڕینی ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی دەدەن، لەڕاستیدا زانیوتانە ناتوانن ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی توشی ئاشوب بکەن بە کێوێکی سەختیش لە ئاڵتون جا ھەرگیزاو ھەرگیز نایەمە ڕیزی دەستەو تاقم و حزبەکانتانەوە ھەرگیزاو ھەرگیزیش بەشداریتان لەگەڵدا ناکەم لەڕشتنی خوێنی موسڵمانان؛ بەڵکو ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی خەلیفەی اللە یە لە زەوی بۆ ھاتنەجێی ئاشتی لەسەرجەم جیھان وە بۆ پیادەکردن و جێبەجێکردنی دادپەروەری لەنێوان موسڵمان و بێباوەڕان جا ھیچ زۆرلێکردنێک لە ئاییندا نی یە، بەڵام موسڵمان و تەسلیم بن بۆ جێبەجێکردنی ئەم سنورانەی اللە کە ستەمی مرۆڤ ھەڵدەگرێت لەسەر برا مرۆڤەکەی، ھەرچی باوەڕھێنانە بە اللە ی ڕەحمان جا دەربارەی ئەمە ئەوکەسەی دەیەوێت باوەڕ بھێنێت با باوەڕ بێنێت وە ئەوەی دەیەوێت با بێباوەڕبێت، جا لەسەر ئێمە گەیاندە بەئێوە بەحەق لەلایەن پەروەردگارەکەتانەوە حساب و لێپرسینەوەشتان لەسەر اللە یە، وە اللە ش بەھەشتی داناوە بۆ ئەوەی سوپاسگوزاری دەکات ئاگریشی داناوە بۆ ئەوەی کوفر دەکات، جا لەم اللە یە بترسن کە کۆدەکرێنەوە بۆ لای ئەی گەلی ئوممەتەکان لە مرۆڤ و جن وە لەھەموو ڕەگەزێکیش وە ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز بە یادی خۆتاندا بھێننەوە کە دەفەرموێت:
{وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (37) وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (39) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (40) بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (41) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (42) فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (43) فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44)} صدق الله العظيم [الأنعام].
وە اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{حم (1) وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3) فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7) لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10) يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13) ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14) إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)} صدق الله العظيم [الدخان].
وە سزاکەی اللە ش نزیک بۆتەوە لەسەرووتانەوە وە لەژیر پێیەکانتانەوە، جا کێ لەسەرتانی لادەدات جگە لە اللە ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر نەبێت؟ جا ئایا هەست بە دڵنیایی دەکەن لە پیلانەکەی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ ئەی گەلی بەشەرە بێباوەڕەکان بە بانگەوازی شوێنکەوتنی زیکری قورئانی گەورە کە پەیامی اللە یە بۆ سەرجەمی خەڵکی؟ لەوەیە یەکێک لە بێباوەڕەکان بە قورئانی گەورە بیەوێت بڵێت: "ئەی ناصر محمد، لەڕاستیدا ھیچ یەکێک لە دەوڵەتە موسڵمان بووەکان بە قورئان وەڵامی بانگەوازی حوکم کردنیان نەداوەتەوە بۆ لای قورئان ھەرچەندە بڕواشیان پێی ھەیە ھەروەک وایدادەنێن، جا لەبەرچی لۆمەی ئێمەی بێباوەڕ بە قورئان دەکەیت؟ لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی وەڵامی سەرجەم ئەم پرسیارکارانە دەداتەوەو دەڵێم: ئەی گەلی بەشەر ھیچ لە زیکری کتێبەکەی اللە نەماوەتەوە تەنھا ڕەسمەکەی نەبێت، وە ھیچیش لە ئیسلام نەماوەتەوە تەنھا ناوەکەی نەبیت، جا ھیچ جیاوازیەک نی یە لەنێوان ئێوەو نێوان پشتھەڵکەرەکان لە بانگەوازی حوکم کردن بۆ لای قورئانی گەورە لە دەوڵەتە موسڵمانەکان و سەرکردەکانتان، وێنەی ئەوان وەکو وێنەی ئێوەیە؛ کە گەلێکی تاوانکارن تەنھا ئەگەر تۆبە بکەن و بگەڕێنەوەو ملکەچ بن بۆ لای اللە بە دڵسۆزی و وەڵامی بانگەوازی حوکم کردن بدەنەوە بۆ لای کتێبەکەی اللە و لە خاوەن ژیری و ھۆشمەندەکان بێت جا ئەمانە چاکترین بونەوەرن، ھەرچی خراپترینی بوونەوەرەکانن ئەوا بریتین لە پشتھەڵکەرەکان لە بانگەوازی حوکم کردن بۆ لای کتێبەکەی اللە قورئانی گەورە. جا بۆ کوێ دەڕۆن لەدەست سزای اللە ئەی گەلی موسڵمانان و بێباوەڕە پشتھەڵکەرەکان لە بانگەوازی دەستگرتن بە پەتەکەی اللە قورئانی گەورە کە بریتی یە لە بەهێزترین هۆکاری ڕزگاری جا ئەوکەسەی دەست بەم پەتە بگرێت شوێن دامهزراوترین بیروباوهڕ کهوتووه که هیچ پسان و ههڵوهشاندنهوهیهکی بۆ نیەو ههمیشه پتەوو دامهزراوه؟ ھەرچی ئەوەیە کە دەستی گرتووە بە جگە لەمە جا ئەم کەسانە وێنەیان وەکو وێنەی ئەوانەیە کە دەستیان گرتووە بە دەزووێک لە دەزووی ماڵی جاڵجاڵۆکەوە، وە بێسەروبەرترین و فشۆڵترین ماڵیش ماڵی جاڵجاڵۆکەیە ئەگەر بزانن.
وە ئەی جیھان، بەڕاستی ئیمام مەھدی ناصر محمد ھیچتان بۆ نانوسێت تەنھا قسەی نوکی قەڵەمەکان نەبێت لە دەسەڵاتی زانست، وە وەھمیشتان بەوە بۆ ناکەم وابزانن فێرتان دەکەم بە مۆڵەتی اللە؛ بەڵکو تەحەدداتان دەکەم بەدەسەڵاتی زانستی ڕاشکراو بەڵام لە مەحکەمی قورئانی گەورەی پارێزراو لە دەستکاری و شێواندن کە مایەی یادەوەری وەرگرتنە بۆ ئێوە وە یادەوەری وەرگرتن بووە بۆ باوک و باپیرە یەکەمەکانتان کە ھەواڵی ئێوەو ھەواڵی ئەوانی پێش ئێوەشی تێدایە وە هەواڵ و دەنگوباسی دوای ئێوەشی تێدایە، ھەرلەبەرئەمەش دەبینن ڕووداوەکانتان بە ووردی و تێرو تەسەلی بۆ باس دەکەم لەپێش ڕوودانیان لەبەرئەوەی من بەسوننەت و یاساو ڕێساکەی اللە دەزانم لەسەر پشتھەڵکەرەکان لەبەرامبەر بانگەوازی حەقی لای پەروەردگارەکەیانەوە لەھەموو کات و زەمان و شوێنێکدا، وە ھەرگیزیش بۆ سوننەت و ڕێساو یاسای اللە جێگرەوەو گۆڕانکاری نیە، وە بەڕاستی یاسا و ڕێسای نهتهوه یاخی بووه پێشینهکانیان بهسهردا دهسهپێنرێت، وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
بەندەی اللە و خەلیفە چاوەڕوانکراوەکەی مەھدی چاوەڕوانکراو ناصر محمد یەمانی.
________________
- 2 -
الإمام ناصر محمد اليماني
25 - محرم - 1438 هـ
26 - 10 - 2016 مـ
08:00 صباحاً
(بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى)
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان]
https://albushra-islamia.org./showthread.php?p=240686
ــــــــــــــــــــ
عاجل من الإمام المهديّ إلى كافة إخوته في الدم من حواء وآدم في العالم وإلى كافة الأمم ما يَدِبّ أو يطير بجناحيه من الأمم ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين في الأمم من الإنس والجنّ ومن كل جنسٍ؛ كُلٌّ قد علم صلاته وتسبيحه ممن آمن بالله ورسله، صلوات ربي على كافة المؤمنين من جنوده في ملكوته أجمعين ما يدبُّ منهم أو يطير، فاستجيبوا للدّاعي إلى عبادة الله وحده لا شريك له باتِّباع رضوان الله الذي خلقكم بالحقّ لتعبدوه وحده لا شريك له، وما خلقكم الله عبثاً، واعلموا أنكم إليه تُحشرون. تصديقاً لقول الله تعالى في محكم القرآن العظيم عن فتوى الخالق إلى خلقه أجمعين في قول الله تعالى: {وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (29) وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بالحقّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (30) قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (31) وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (32) قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (33) وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِينَ (34) وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ (35) إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (36) وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (37) وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (39) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (40) بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (41) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (42) فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (43) فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44)فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)} صدق الله العظيم [الأنعام].
فلا تبْلَسوا من رحمة الله مهما كانت ذنوبكم واعلموا أنّ الله يغفر الذنوب جميعاً، إنهُ هو الغفور الرحيم. واستجيبوا لدعوة الله الرحمن في محكم القرآن إلى الرحمة والغُفران لذنوب عبيده المذنبين في الملكوت أجمعين تنفيذاً لأمر الله إليكم في محكم القرآن العظيم في قول الله تعالى:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (53) وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (54) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (55) أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56)أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (59) وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ (60) وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (61) اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (62) لَّهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (63) قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ (64) وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (65) بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ (66) وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (67)} صدق الله العظيم [الزمر].
أيا عباد الله في الملكوت، تاالله إنّ الهدى هدى الله كونه يحول بينكم وبين قلوبكم. تصديقاً لقول الله تعالى: {ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (18) إِن تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِن تَنتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَعُودُوا نَعُدْ وَلَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (19) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ (20) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (21) ۞ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (22) وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَّأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ (23) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (25)} صدق الله العظيم [الأنفال].
وربّما يودّ أحد العبيد في ملكوت الربّ أن يقول: "ما دام الله بيده الهدى وحده لا شريك له كونه يحول بين العبيد وقلوبهم أجمعين أليس ذلك ظُلماً لمن لم يهدِ الله قلوبهم لداعي الخلائق إلى الخالق لتحقيق الهدف من خلقهم ليعبدوا الله وحده لا شريك له؟". فمن ثمّ يردّ عليهم المهديّ المنتظَر من محكم الذّكر وأقول قال الله تعالى: {مَّنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (46)} صدق الله العظيم [فصلت].
فمنكم الإنابة إلى ربكم طالبين من ربّكم الذي يحول بين المرء وقلبه أن يهدي قلوبكم إلى صراط العزيز الحميد، فمنكم الإنابة ومن الله الهدى. تصديقاً لقول الله تعالى: {شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ (13) وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (14) فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (15)} صدق الله العظيم [الشورى].
فتذكروا قول الله تعالى: {وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ (13)} صدق الله العظيم، فمن تاب وأناب إلى الربّ هادي القلب جعل الله في قلبه نوراً فإذا هو مبصرٌ الحقّ من ربّه، ومن لم يجعل الله لهُ نوراً فما له من نورٍ، فلا ولن يبصر دعوة الحقّ من ربه الحقّ كونه كالأعمى كمثل من يقف ليلاً تحت سماءٍ ذات سحابٍ أسود في ظُلماتٍ في بحرٍ لُجيٍّ في ظلماتٍ ثلاث ظُلمة الليل وظُلمة السحاب وظلمة البحر، فهل ترونه يكاد أن يبصر كفّ يده شيئاً لو جعلها أمام وجهه؟ تصديقاً لقول الله تعالى: {وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ ۗ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (39) أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُّجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا ۗ وَمَن لَّمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ (40) أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ ۖ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (41) وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (42)} صدق الله العظيم [النور].
فاتّقوا الله يا عباد الله، ألا والله الذي لا إله غيره لا ولن تبصروا نور البيان الحقّ للقرآن حتى تستخدموا عقولكم كما يستخدم الطير الذي هداه الله عقله. تصديقاً لقول الله تعالى: {قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ (11) وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ (12) قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (13) قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي (14) فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ ۗ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ (15) لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ (16) وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ (17) الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ (18)} صدق الله العظيم [الزمر].
واعلموا أنّ الله هدى ملكة سبأ العُظمى اليمانيّة بحكمة عقلِ طيرٍ؛ ذلكم طائر الهدهد الحكيم رسول نبيّ الله سليمان عليه الصلاة والسلام إلى مملكة سبأ اليمانيّة، واعلموا أنّ الله هدى الشعب اليماني السبأيّ ذي القوة والبأس الشديد بحكمة استخدام عقل امرأةٍ؛ ملكة سبأ الحكيمة، فهدت قومها أجمعين بالعقل والحكمة فجعلتهم يُسلمون أجمعين برسالةٍ فقط، ولذلك لم يسافروا إلى نبيّ الله سليمان إلا وقد آمنوا أجمعون وكفروا بعبادتهم للشمس وأسلموا لله ربّ العالمين، حتى إذا عاد طائر الهدهد بالخبر أنّ اليمانيّين وملكتهم أسلموا جميعاً لله ربّ العالمين وحده لا شريك له. ولذلك أراد نبيّ الله سليمان عليه الصلاة والسلام أن يختبر حقيقة ما رجع به من الخبر طائرُ الهدهد أنهم وملكتهم أسلموا جميعاً لله ربّ العالمين، ولذلك أراد نبيّ الله سليمان أن يختبر إسلامهم لربهم ولذلك بعد أن جاءه طائر الهدهد بالخبر فمن ثم نادى نبيّ الله سليمان إلى اجتماع مجلس الشورى من الإنس والجنّ والطير. وقال الله تعالى: {وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا ۖ وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ (15) وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ ۖ وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ (16) وَحُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (17) حَتَّىٰ إِذَا أَتَوْا عَلَىٰ وَادِ النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ يَا أَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاكِنَكُمْ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (18) فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ (19) وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِينَ (20) لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذَابًا شَدِيدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (21) فَمَكَثَ غَيْرَ بَعِيدٍ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ (22)إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ (23) وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ (24) أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (25) اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ (26) ۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (27) اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ (28) قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتَابٌ كَرِيمٌ (29) إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (30) أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (31) قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّىٰ تَشْهَدُونِ (32) قَالُوا نَحْنُ أُولُو قُوَّةٍ وَأُولُو بَأْسٍ شَدِيدٍ وَالْأَمْرُ إِلَيْكِ فَانظُرِي مَاذَا تَأْمُرِينَ (33) قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً ۖ وَكَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (34) وَإِنِّي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِم بِهَدِيَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ (35)فَلَمَّا جَاءَ سُلَيْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ (36) ارْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُم بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ (37) قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38) قَالَ عِفْرِيتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ ۖ وَإِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ (39) قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ ۚ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَٰذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ ۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ (40) قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ (41) فَلَمَّا جَاءَتْ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ ۚ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ (42)} صدق الله العظيم [النمل].
ألا وإنّ البُرهان المبين في محكم القرآن العظيم أنّ الشعب اليمانيّ السّبأيّ حقاً أنّهم أسلموا لله ربّ العالمين أجمعون من قبل أن يروا نبيّ الله سليمان وجنوده فتجدون البُرهان المبين في قول الله تعالى: {قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38)} صدق الله العظيم.
فذلك بُرهانٌ مبينٌ أنهم حقاً أسلموا لله ربّ العالمين من قبل أن يروا سليمان وجنوده كون طائر الهدهد ردّ على نبيّ الله سليمان الخبر بأنّ ملكة اليمن والشعب اليماني قد أسلموا جميعاً لله ربّ العالمين، ولذلك قال نبيّ الله سليمان: {قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38)} صدق الله العظيم. بسبب حكمة طائر الهدهد الذي أجبر ملكة سبأ اليمانيّة أن تستخدم عقلها فهداها الله بنورٍ من عنده وهو نور البصيرة من بعد استخدام العقل فأبصرت أنّ الذي خلق السماوات والأرض والشمس والقمر والبشر هو الأحقّ بالعبادة وأبصرت أنّها ظلمت نفسها وقومها بعبادة الشمس من دون الله، ولذلك أَقرَّ واعترف نبيّ الله سليمان بعلمها بالحقّ حين رمشت بعينها لنبيّ الله سليمان أن لا يفتن قومها من بعد إيمانهم بالله ربّ العالمين بسبب إحضار عرشها العظيم المصنوع من أغلى الحُليّ والمرصّع بالألماس الذي تركته وراءها في اليمن في مملكة اليمن بالقصر الملكي بديوان مجلس الشورى، ومن حول القصر الملكي حرسٌ شديدٌ. فهنا الفتنة إذ خشِيتْ على قومها الفتنة أن يقولوا: "كيف تمّ إحضار العرش إلى سليمان وهم تركوه وراءهم! فكيف سبقهم عرش ملكتهم إلى سليمان؟". ثم يقولوا لملكتهم التي أقنعتهم بالإسلام من قبل لاتّباع نبيّ الله سليمان ثم خشيت عليهم من الفتنة كون على أبواب القصر وأسواره حرساً شديداً، ولذلك خشيت عليهم ملكتهم العليمة أن يُفتنوا بسبب إحضار العرش وهم متأكدون أنّهم تركوه وراءهم خلف أبواب القصر الملكي، فمن ثم يقولون: "إن هذا لساحرٌ عليمٌ يُخيّل إلينا أنّ هذا عرش ملكتنا ونحن تركناه وراء الأبواب وعلى الأبواب حرسٌ شديدٌ، فكيف يسبقنا العرش إلى سليمان ونحن تركناه وراءنا!".
ولكن ملكة اليمن أنقذت الوفد الذين معها من الفتنة في النهاية كما هدتهم في البداية حين آمنوا وأسلموا لله ربّ العالمين أجمعون بسبب حكمتها ودهائها من قبل أن يروا نبيّ الله سليمان وجنوده وملكه العظيم، فحين رأت عرشها قد تمّ إحضاره إلى نبيّ الله سليمان برغم أنها تركته وراءها فحين رأت عرشها سبقها ما زادها ذلك إلا إيماناً وتثبيتاً وعلماً وعلمت علم اليقين أنهُ هو عرشها الذي تجلس عليه بالديوان الملكي في مملكة سبأ اليمن العظمى لا شكّ ولا ريب، ولكنها لا تريد فتنة قومها فتقول أنهُ هو ولذلك رمشت بعينها للسائل أن لا يفتن قومها فوضعت يدها على العرش وقالت: "كأنهُ هو"، فهنا أقرّ السائل بعلمها من ربها، واتّقوا الله ويُعلّمكم الله، ولذلك أقرّ السائل معترفاً بعلمها في نفسه فقال: "وأوتينا العلم من قبلها وكنا مسلمين". وقال الله تعالى: {قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ (41) فَلَمَّا جَاءَتْ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ ۚ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ (42)} صدق الله العظيم [النمل].
فهنا تجدون الدهاء بين الطرفين وعلمهم في علم الهدى، فكذلك نبيّ الله حريصٌ على عدم فتنتهم؛ ملكة سبأ وقومها، وأن لا تلمس عرشها بيديها فتقول: "إنّ هذا لسحرٌ مبينٌ!" لو لم يأمر بإزالة فصوص الألماس منه إذ خشي أن لا تجرؤ أن تلمسه بيديها فتظنّهُ سحراً مبيناً هي وقومها، كون جميع الذين كفروا بآيات المعجزات من ربّهم ما كانت حجّتهم الباطلة إلا أن يقولوا عن الحقّ من ربّهم على الواقع الحقيقي إن هذا إلا سحر مبين ثم لا يهتدون كونهم لم يتأكدوا بالملمس على الواقع الحقيقي، وأولئك قومٌ لا يهتدون كونهم لم يميّزوا بين السحر والمعجزة يلمسونها بأيديهم حتى يتبيّن لهم حقائق آيات ربهم على الواقع الحقيقي، كونهم يظنونها سحراً مبيناً، كون سحر التخييل تستطيعون أن تكشفوا حقيقته بلمسه بأيديكم لتعلموا أحقٌّ هو على الواقع الحقيقي أم مجرد سحر التخييل في أعينكم. ولذلك قال الله تعالى: {وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)} صدق الله العظيم [الأنعام]. ولذلك أمر نبيّ الله سليمان بتنكير عرشها قليلاً بإزالة شيءٍ من فصوصه الأماميّة ذات الرونق واللمعانٍ والجمالٍ. وتلك حكمة من نبيّ الله سليمان حتى تتجرّأ فتقترب من عرشها فتلمسه بيديها.
فمن ثم جلست عليه بعد إذ رمشت للسائل بعينها اليسرى كي يفهم أنّها لا تريد فتنة قومها بالإقرار أنّه هو حتى لا يقولوا: "بل نحن قومٌ مسحورون" فينقلبوا على أعقابهم خاسرين من بعد إيمانهم، كون الذين لا يهتدون من الذين كفروا بآيات ربّهم ما كان ردهم على آيات المعجزات الحقّ من ربهم إلا أن قالوا: "إن هذا إلا سحرٌ مبينٌ". وأولئك قومٌ لا يهتدون وهم الذين لا يتفكّرون بعقولهم. ولذلك قال نبيّ الله سليمان: {قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ (41)} صدق الله العظيم. ولكنها من المهتدين، ولذلك لم تُنكر أنهُ هو فرمشت بعينها للسائل أنهُ هو، فمن ثم استدارت نحو قومها وجلست على عرشها متبسمةً ضاحكةً مستبشرةً وقالت: "كأنّهُ هو!". برغم أنها علمت علم اليقين أنه هو ولكنها لا تريد فتنة قومها حتى إذا عادوا إلى اليمن ثم لا يجدوا العرش في القصر الملكي بديوان مجلس الشورى فمن ثم يعلموا علم اليقين أنّه هو من بعد رجوعهم من رحلة البيعة العامة، فيعلموا أن ذلك من آيات الله عجباً فيزدادوا إيماناً وتثبيتاً. وأنقذت شعبها بالإيمان بالرحمن واتّباع نبيّ الله سليمان صلّى الله عليه وعليها وعلى الذين آمنوا معها أجمعين وأسلّم تسليماً من اليمانيين الذين كانوا يستخدمون العقل فيهديهم الله برسالةٍ.
ولربّما يودّ أحد الأنصار السابقين الأخيار في عصر الحوار من قبل الظهور أن يقول: "آه آه يا إمامي لكم تُخبئ علينا من العلم والحكمة، ألا تفصّل لنا كيف استطاع طائر الهدهد أن يجبر ملكة سبأ على أن تتفكر بعقلها؟". فمن ثمّ نردّ على السائلين بالحقّ الإمامَ المهديّ ناصر محمد اليماني ونقول: كان معبد ملكة سبأ عديد الفتحات المستديرات شرقيّةٍ وأخرى غربيّةٍ، وجاء رسول نبيّ الله سليمان طائر الهدهد وحضر إلى المعبد في ميقات الظلّ قُبيل شروق الشمس قبل أن تحضر ملكة سبأ إلى معبدها للسجود للشمس المشرقة أمام فتحات المعبد، وكان سبب حضور الهدهد في ميقات الظلّ باكراً عليه الصلاة والسلام حتى لا ترى الملكة الرسالة أنّه جاء حاملها معه فتظنّ أنّ مثل طائر الهدهد كمثل الحمام الزاجل الذي يحمل الرسالات، ولكنّ طائر الهدهد المؤمن أراد أن يُجبر الملكة أن تستخدم عقلها كونها لن تفهم منطِقه لو ينطق لها فينصحها أن لا تسجد للشمس ولا القمر؛ بل وتعبد الله الذي خلقهم. فانظروا الى قول الهدهد واحتقاره لكافة الكفار الذين لا يعبدون الله الواحد القهار، فتدّبروا انتقاد طائر الهدهد في محكم القرآن العظيم. قال: {إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ (23) وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ (24) أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (25) اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ (26) ۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (27) اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ (28)} صدق الله العظيم [النمل].
ولذلك حضر طائر الهدهد الغاضب باكراً في ميقات الظلّ حين أزيز العصافير قبل أن تحضر الملكة إلى المعبد للسجود للشمس من بعد شروقها فوجدت الهدهد في انتظارها واقفاً في النافذة الدائريّة التي تشرق الشمس من مقابلها تماماً في ذلك اليوم وحطّ الرسالة من منقاره فجعلها في رجليه فكمش عليها بأصابع رجليه كون فتحات المعبد مرتفعة فهي لا تشاهد الرسالة تحت رجليه، وأرادت السجود للشمس قُصاد الفتحة التي أشرقت الشمس بمقابلها تماماً في ذلك اليوم ولكنها وجدت طائر الهدهد واقفاً بتلك الفتحة، وأرادت أن تنشّ بيدها على طائر الهدهد ليطير فرسخ رسوخ الجبال ولم يخف منها فيطير، فأدهشها أمر هذا الطائر الذي لم يخف منها، فمن ثم تركت النافذة التي يقف بينها وبين الشمس المشرقة فأرادت أن تسجد من أمام الفتحة التي بجانب فتحة الهدهد، فإذا هو يغيّر موقعه فيلتوي للفتحة الأخرى فيقف بين الملكة والشمس، ثم أدهشها كذلك أمر هذا الطائر، فمن ثم حاولت أن تسجد من الفتحة التي تليها برغم أنها بشكلٍ مائلٍ قليلاً ولكنها تستطيع رؤية الشمس، ولكن طائر الهدهد كان يحول بينها وبين السجود للشمس! ثم أرادت أن تسجد من الفتحة التي تليها ثم فإذا بالهدهد يطير فيلتوي في كافة الفتحات الشرقيّة فيحول بينها وبين السجود للشمس. فمن ثمّ أدهشها الأمر كثيراً من حركات هذا الطائر فلماذا يمنعها من السجود للشمس؟ فمن ثم مكثت تتفكّر بعقلها فقالت في نفسها: "إنّ هذا الطائر لا ينبغي له أن يفعل هذه الحركات فيحول بيني وبين السجود للشمس إلا وهو يرى أنّني وقومي على ضلالٍ مبينٍ". ورأت أنّها وقومها اتّبعوا أسلافهم الاتّباع الأعمى دون أن يستخدموا العقل والمنطق أنّ الذي خلقهم خلق الشمس والقمر، فعلمت أنه هو الأحقّ بالعبادة سبحانه عمّا يشركون وتعالى علواً كبيراً.
حتى إذا شاهد طائر الهدهد الدموع تسيل على خدّها من الخشوع لربّها بالوحدانيّة فمن ثم ألقى إليها بالرسالة من نبيّ الله سليمان، فبرغم اختصارها بكلماتٍ قليلةٍ ولكنها قد أصبحت من الموقنين كونها أبصرت الحقّ بنور من ربها بسبب استخدام العقل والإنابة إلى ربها ليهدي قلبها، ولكنها فكرت أنها لو تخبر قومها بأنّها أسلمت لله ربّ العالمين فاجتنبت عبادة الشمس فحتماً سوف يكون ذلك على قومها كالصاعقة فينقلبون عليها ثائرين، فمن ثم طبّقت مجلس الشورى كعادتها فوجدتهم مستعدين لقتال الملك سليمان وجنوده بكلّ قوةٍ وبأسٍ شديدٍ. فقالت لهم: "إنّ الملوك إذا دخلوا قريةً أفسدوها وجعلوا أعزّة أهلها أذلةً، فلا يغتر الإنسان بقوته وهو يجهل قوة عدوّه فربما يهزمه عدوّه، فلنفرض أننا خضنا حرباً شرسةً مع الملك سليمان فلربما يهزمنا فمن ثم يكون الأعزّاء في مملكة سبأ أذلةً، فالضحية أنا وأنتم يا معشر مجلس الشورى الملكيّ". وبما أنهم قالوا :"فالأمر إليك فانظري ماذا تأمرين"، فمن ثم أردفت قائلةً: "فلنفترض أننا خضنا حرباً فانتصرنا على الملك سليمان لو غزانا فلا بدّ من تضحياتٍ بمالٍ كثير وأرواح جنودٍ مخلصين لنا في القتال، فأرى أن أفتديهم بهديةٍ مغرية جداً؛ قافلةً محمّلةً بسبائك الذهب أطناناً موزعةً على ظهور القافلة، فناظرةٌ بما يرجع المرسلون. بشرط أن نتفق من الآن إذا لم يقبل هذه الهدية المغريّة جداً فقد علمنا أنه حقاً نبيٌّ من ربّ العالمين وإن قبلها فقد علمنا أنّه ملكٌ من ملوك الأرض الطمّاعين في الملك والمال فنتخذه صديقاً لنا فنكون نحن وهو يداً واحدةً على خصمنا وحلفاً بيننا وبينه، فالمال يفديني ويفديكم فلا بدّ من الخسارة والتضحيات لو خضنا حرباً مع الملك سليمان فربما نخسر أضعاف هذه الهدية المغرية، والمهم هذا شرطٌ بيننا نتفق عليه من الآن أنّه إذا لم يقبل الهدية فقد علمنا أنّه حقاً نبيّ ولن نستطيع فتنته بجبلٍ من ذهبٍ.
حتى إذا اتّفقت مع قومها على ذلك فمن ثم جهزت قافلةً كثيرة الجِمال تحمل سبائك الذهب أطناناً لو اجتمعت! فانطلقوا بهديتهم نحو سليمان حتى إذا وصل قائد القافلة مع حشدٍ من فرسانه لحراسة القافلة حتى وصولها فخاطب نبيّ الله سليمان فأخبره بالهدية العظمى من ملكة سبأ فوجدوا رداً لم يكونوا يحتسبه قومها إلا الملكة. وقال نبيّ الله سليمان: {فَلَمَّا جَاءَ سُلَيْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ (36)} صدق الله العظيم [النمل].
حتى إذا رجعوا بالهدية أخبرتهم بما فعل ذلك الطائر وأنها قد آمنت من قبل إرسال الهدية وإنما تريد أن يطمئن قلبها وسبق الشرط بيني وبينكم أنه إذا لم يقبل الهدية المغرية فقد تبيّن لنا أنه ليس من ملوك الدنيا طالبين المال والسلطان؛ بل نبيّ من الرحمن. ثم آمنوا كلهم أجمعون وأسلموا جميعا لله ربّ العالمين حتى إذا شاهدهم طائر الهدهد أعرضوا عن عبادتهم للشمس وأسلموا لله ربّ العالمين ومن ثم أيضاً قررت الملكة زيارة نبيّ الله سليمان وتقديم البيعة فانطلق طائر الهدهد إلى أرض الشام ليخبر نبيّ الله سليمان بالخبر السّار أنّ ملكة سبأ وقومها قادمون مسلمون لله ربّ العالمين. ولذلك أعلن نبيّ الله سليمان اجتماعاً طارئاً وقال: {قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (38)} صدق الله العظيم. كون طائر الهدهد عليه الصلاة والسلام قد أخبر نبيّ الله عليه الصلاة والسلام أنّ ملكة سبأ وقومها قد أسلموا جميعاً وأخبره الهدهد أنّ الملكة قد أسلمت من قبل أن تبعث إليه بالهدية.
أفلا تعقلون يا معشر اليمانيّون اليوم؟ فلماذا تعرضون عن داعي الحقّ من ربكم خليفة الله وعبده الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني؟ فاستجيبوا لدعوة الاحتكام إلى الكتاب يا معشر الأحزاب ذلكم القرآن العظيم إن كنتم به مؤمنون، ولا تقبلوا مني كلمةً واحدةً لم تجدوها في كتاب الله القرآن العظيم، فلا وحيٌّ جديدٌ؛ بل نقيم الحجّة عليكم بالبيان الحقّ للقرآن المجيد لنهديكم به إلى صراط العزيز الحميد، فاتقوا الله وأطيعوني وجيرانكم وكافة الناس أجمعين، ما لم فإنّي الإمام المهديّ أعلن التحدي لكافة الأحزاب المختلفون أن لن يجدوا حلاً لقضية اليمن وغيرها حتى يحكّموا الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا في أنفسهم حرجاً مما قضيت ويسلّموا تسليماً... اللهم قد بلغت اللهم فاشهد.
فكذلك بلّغوا بياني هذا يا معشر الأنصار السابقين الأخيار في عصر الحوار من قبل الظهور لعلّه يحدث لهم ذكراً فيكونوا من الشاكرين مسلمو هذه الأمّة في العالمين، كون الله بعث الإمام المهديّ في قدر عصرهم ذلك فضلٌ من الله عليهم عظيم، فليكونوا من الشاكرين جميع أمم هذا العصر، وإن أبوا فأبشّرهم بعذابٍ نُكرٍ ليلة يُظهر الله خليفته على كافة الأمم بعد إذ يَهلك من هَلكَ عن بيّنةٍ ويحيى من حيَّ عن بيّنةٍ، والحكم لله وهو أسرع الحاسبين.
ويا أيها الزعيم علي عبد الله صالح، ألم ترفع القرآن العظيم عام 2011 بيمينك داعياً الأحزاب إلى الاحتكام إلى كتاب الله القرآن العظيم؟ فلماذا لا تدعوهم اليوم إلى الاحتكام إلى كتاب الله القرآن العظيم وقد صار الشعب اليماني إلى ما صار إليه من الخراب؟ من خراب الأحزاب بداخل اليمن ودمارٍ من قِبَلِ دول الجوار! فكم هلكت أنفسٌ وكم تيتّم من أطفالٍ وكم ترمّلت من نساءٍ وكم أبكيتم أعين كثيرٍ من النساء والأطفال! أفلا تتقون؟ فاتقوا الله وأطيعوني لعلكم تُرحمون.
و يا صاحب السمو الملكي سلمان ومحمد بن سلمان وآل نهيان وآل مكتوم ومن معهم، اتّقوا الله الرحمن واستجيبوا لدعوة الاحتكام إلى القرآن.
ويا معشر أصحاب ثورات الخراب العربي منذ عام 2011 حسب تاريخكم، فهل رأيتم أن وضع البلاد تحسّن من أسوأ إلى أحسن أم من أسوأ إلى أسوأ إلى أسوأ، ثم إلى الأسوأ حتى تسلّموا للحقّ تسليماً أو يظهر الله الواحد القهار المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني في ليلةٍ. واعلموا أنكم لا تعجزون الله الواحد القهار الذي اصطفى خليفته واختار المهديّ المنتظَر ناصر محمد من بين البشر أم تزعمون أنكم من يختار خليفة الله من دونه؟ فتذكروا قول الله الواحد القهار في محكم الذكر. قال الله تعالى: {وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (68) وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ (69) وَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَىٰ وَالْآخِرَةِ ۖ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (70)} صدق الله العظيم [القصص].
ويا معشر الأحزاب الذين يحاولون أن يشروا الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني، لقد علمتم أنكم لا تستطيعون أن تفتنوا الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني بجبلٍ شامخٍ من ذهبٍ فلا ولن أنضمّ إلى أحزابكم ولا ولن أشارك في سفك دماء المسلمين؛ بل الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني خليفة الله في الأرض لتحقيق السلام في العالم كافةً ولإقامة العدل بين المسلمين والكافرين فلا إكراه في الدين، ولكن كونوا مسلمين لحدود الله التي ترفع ظلم الإنسان عن أخيه الإنسان، وأما الإيمان بالرحمن فمن شاء فليؤمن ومن شاء فليكفر، فعلينا بلاغكم بالحقّ من ربّكم وعلى الله حسابكم، وجعل الجنة لمن شكر والنار لمن كفر، فاتقوا الله الذي إليه تحشرون يا معشر الأمم من الإنس والجنّ ومن كلّ جنسٍ وتذكروا قول الله تعالى: {وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (37) وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (39) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (40) بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (41) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (42) فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (43) فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44)} صدق الله العظيم [الأنعام].
وقال الله تعالى: {حم (1) وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3) فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7) لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10) يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13) ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14) إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)} صدق الله العظيم [الدخان].
واقترب عذاب الله من فوقكم ومن تحت أرجلكم، فمن يصرفه عنكم غير الله أرحم الراحمين؟ فهل تأمنوا مكر الله الواحد القهار يا معشر البشر الكفار بدعوة الاتباع إلى الذكر القرآنَ العظيم رسالةَ الله إلى الناس كافة؟ وربّما يودّ أحد الكافرين بالقرآن العظيم أن يقول: "يا ناصر محمد، إنه لم يستجب لدعوة الاحتكام إلى القرآن دول المسلمين بالقرآن برغم أنهم به مؤمنون كما يزعمون، فلمَ تلومن علينا نحن الكافرون بالقرآن؟". فمن ثمّ يردّ على كافة السائلين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: يا معشر البشر لم يبقَ من الذكر إلا رسمه، والإسلام إلا اسمه، فلا فرق إذاً بينكم وبين المعرضين عن دعوة الاحتكام إلى القرآن العظيم من دول المسلمين وقاداتهم، مثلهم مثلكم؛ قومٌ مجرمون إلا من تاب إلى ربه وأناب واستجاب لدعوة الاحتكام إلى الكتاب وكان من أولي الألباب وأولئك هم خير الدواب وأمّا شر الدواب هم المعرضون عن دعوة الاحتكام إلى كتاب الله القرآن العظيم. فأين تذهبون من بأس الله يا معشر المسلمين والكافرين المعرضين عن دعوة الاعتصام بحبل الله القرآن العظيم ذلكم العروة الوثقى لا انفصام لها؟ وأما من اعتصم بما دون ذلك فمثلهم كمثل الذين اعتصموا بخيطٍ من بيوت العنكبوت، وإن أوهن البيوت لبيت العنكبوت لو كانوا يعلمون.
ويا عالَم، إنّ الإمام المهديّ ناصر محمد لا يكتب لكم إلا كلامَ رؤوسِ أقلامٍ من سلطان العلم، ولا نوهمكم بأنّي أعلمكم بإذن الله؛ بل أتحداكم بسلطان العلم الملجم ولكن من محكم القرآن العظيم المحفوظ من التحريف والتزييف ذكركم وذكر آبائكم الأولين فيه خبركم وخبر من كان قبلكم ونبأ ما بعدكم، ولذلك نفصّل لكم الأحداث تفصيلاً من قبل الحدث كوني أعلم عن سنة الله على المعرضين عن دعوة الحقّ من ربهم في كلّ زمانٍ ومكانٍ، ولن تجدوا لسنة الله تبديلاً، وقد مضت سنن الأولين، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
عبد الله وخليفته المنتظَر المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني.
________________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..